الشرح

De leider der gelovigen, Omar ibn al-Khattab (moge Allah tevreden zijn met hem ), zat in zijn raadsvergadering met een groep metgezellen (moge Allah tevreden zijn met hen) en vroeg hen: “Wie van jullie heeft de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) horen spreken over beproevingen?” Een aantal van hen antwoordde: “Wij hebben hem beproevingen horen noemen.” Omar zei: “Misschien bedoelen jullie de beproevingen die een man ondervindt in zijn persoonlijke kring – met zijn vrouw en kinderen door de intensiteit van zijn liefde voor hen, zijn beschermende aard en zijn betrokkenheid bij hen, waardoor hij soms wordt afgeleid van vele goede daden of vanwege een tekortschieten in hun rechten, opvoeding en onderricht. Ook de beproevingen van een man met zijn buren en dergelijke zaken – bedoelen jullie dat?” Zij antwoordden: “Ja.” Omar zei: “Dit zijn beproevingen die verantwoording vereisen en sommige zonden kunnen ervan worden vergeven door goede daden zoals gebed, vasten en liefdadigheid. Maar wie van jullie heeft de Profeet (vrede zij met hem) horen spreken over de grotere beproevingen die zo enorm zijn en wijdverspreid onder de mensen, die hen beroeren als de golven van de zee?” De aanwezigen zwegen, tot Hoedayfa ibn al-Yaman (moge Allah tevreden zijn met hen) zei: “Ik heb het hem horen zeggen.” Omar verheugde zich en zei tegen hem: “Moge Allah je vader zegenen voor het voortbrengen van iemand als jij; vertel het.” Hoedayfa antwoordde: De Profeet (vrede zij met hem) zei: Beproevingen zullen aan de harten één voor één worden aangeboden worden zoals een mat rietje voor rietje wordt geweven en hun kracht laat sporen na op het hart. Als deze beproevingen aan een hart worden aangeboden en het hart ze omarmt en toelaat, ontstaat er een zwarte vlek in het hart. Maar als het hart ze afwijst, dan ontstaat er een witte vlek. Op deze manier worden harten uiteindelijk verdeeld in twee soorten: een hart dat wit is, stevig geworteld in het geloof, dat onaangetast blijft door beproevingen, als een gladde steen die niets vasthoudt. Dit hart wordt door geen enkele beproeving geschaad zolang de hemelen en aarde bestaan. Het andere hart is zwart geworden door de beproevingen, zoals een gekantelde kruik die geen water kan vasthouden – zo’n hart kan geen goedheid meer bevatten en herkent geen rechtvaardigheid noch wijst onrecht af, behalve wat het eigen verlangens dienen. Hoedayfa zei tegen Omar: “Deze beproevingen zullen niet doorbreken in jouw leven, want er is een deur die hen tegenhoudt en die weldra zal worden verbrijzeld.” Omar vroeg: “Vernietigd zodat het niet meer kan worden hersteld? Want als de deur zou worden geopend, zou die misschien weer gesloten kunnen worden?” Hoedayfa antwoordde: “Nee, het zal verbrijzeld worden. En die deur is een man die zal worden gedood of sterven.” En hij voegde eraan toe: “Dit is geen gissing, geen veronderstelling, noch afkomstig uit de boeken van de mensen van de schrift, maar een authentieke overlevering van de Profeet (vrede zij met hem).”