فوائد الحديث

ਇਹ ਦੂਅਆਂ ਸੱਜਦੇ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਨ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਮਿਰਕ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਅਤੇ ਨਸਾਈ ਦੀ ਇੱਕ ਰਿਵਾਯਤ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇਹ ਦੂਆ ਆਪਣੀ ਨਮਾਜ਼ ਮੁਕੰਮਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਥਾਂ ਤੇ ਜਾ ਕੇ ਪੜ੍ਹਦਾ ਸੀ।

ਅੱਲਾਹ ਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਦਾ ਸ੍ਰੋਤ ਨਾਲ ਸਤਿਕਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਨਾਮਾਂ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਦੂਆ ਕਰਨਾ ਬਹੁਤ ਮੰਜੂਰ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦੀ ਸਿਫ਼ਾਰਸ਼ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਇਸ ਵਿੱਚ ਰੁਕੂ ਅਤੇ ਸੱਜਦੇ ਵਿੱਚ ਖਾਲਿक़ ਦੀ ਤਸ਼ਰੀਫ਼ ਅਤੇ ਬੜੀ ਇਜ਼ਤ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਅੱਲਾਹ ਦੀਆਂ ਸਿਫ਼ਤਾਂ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਣਾ ਜਾਇਜ਼ ਹੈ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਸਦੀ ਜ਼ਾਤ ਨਾਲ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਣ ਵਾਂਗ ਹੀ — ਸਬਹਾਨਹੁ ਵ ਤਆਲਾ।

ਅਲ-ਖ਼ਤਾਬੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: ਇਸ ਬਾਤ ਵਿੱਚ ਇਕ ਨਰਮ ਮਾਇਨਾ ਲੁਕਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ, ਜੋ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਅੱਲਾਹ ਕੋਲ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਿਜ਼਼ਾ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਤੋਂ ਬਚਾਏ, ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮਆਫੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਸਜ਼ਾ ਤੋਂ ਬਚਾਏ। ਰਿਜ਼਼ਾ ਅਤੇ ਨਾਰਾਜ਼ਗੀ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ, ਜਿਵੇਂ ਮਆਫ਼ੀ ਅਤੇ ਸਜ਼ਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਹਨ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਉਸ ਗੱਲ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਕੋਈ ਵਿਰੋਧੀ ਨਹੀਂ — ਯਾਨੀ ਅੱਲਾਹ ਸਵੰਭੂ — ਤਾਂ ਉਹ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਲਾਹ ਕੋਲੋਂ ਹੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਮੰਗਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਆਪਣੀ ਕਮੀ ਅਤੇ ਔਕਾਤ ਲਈ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗਣਾ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਅੱਲਾਹ ਦੀ ਮਦਾਹ ਕਰਨਾ। ਅਤੇ ਇਸਦਾ ਅਰਥ "ਲਾ ਅਹਸੀ ਸਨਾਅਂ ‘ਅਲੈਕ" ਹੈ ਕਿ "ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਦਾਹ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਮਰਥ ਹਾਂ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ"।