الشرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم به اصحاب از پیروزی مسلمانان در روز بعد بر یهودیان خیبر شهری نزدیک مدینه، به دست مردی که به او پرچم را می دهد خبر داد، پرچمی که لشکر از آن به عنوان نشان خود استفاده می کند، یکی از ویژگی های این مرد این است که الله و رسولش را دوست دارد، و الله و رسولش او را دوست دارند. عمر رضی الله عنه می گوید: هیچگاه تمنای امارت و فرماندهی نداشتم جز آن روز؛ و امیدوار بودم مصداق سخن رسول الله صلی الله علیه وسلم باشم؛ به امید این که آنچه را که پیامبر صلی الله علیه وسلم از دوست داشتن الله و رسولش فرموده است به او برسد، بنابراین خود را بالا گرفتم به این امید که مرا صدا بزنند، از بهر حرص و طمع در گرفتن آن پرچم. اما رسول الله صلى الله عليه وسلم علی بن ابی طالب رضی الله عنه را صدا زد و پرچم را به او داد و فرمود که لشکر را حرکت بده، و بعد از رویارویی با دشمن جهت استراحت و یا توقف و یا صلح هرگز از جنگ منصرف نشوید تا الله متعال فتح و پیروزی این قلعه ها را میسر گرداند. این بود که علی رضی الله عنه به راه افتاد و چون اندکی جلو رفت، ایستاد و بدون اینکه به پشت سرش نگاه کند تا مبادا با نهی رسول الله صلی الله علیه وسلم در این مورد مخالفت کرده باشد، با صدای بلند از رسول الله صلی الله علیه وسلم پرسید: بر سرِ چه چیزی با آنها بجنگم؟ وی صلی الله علیه وسلم فرمودند: «با آنان بجنگ تا گواهی دهند معبود بر حقی جز الله نیست و محمد فرستاده ی اوست، وقتی چنین گفتند و اذعان داشتند و در اسلام داخل شدند، جان و مال شان را از تو در امان نگه داشته اند، مگر به حق آن، یعنی هرگاه مرتکب جریمه و جنایتی شدند، بر مبنای احکام اسلام مستحق قتل می گردند، و محاسبۀ آنان با الله متعال است.