فوائد الحديث

อัล-กุรตูบีย์ กล่าวว่า: "ทั้งสองพระนามนี้ (อับดุลลอฮ์และอับดุรเราะห์มาน) สัมพันธ์กับพระนามอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน เช่น อับดุรรอฮีม อับดุลมาลิก และอับดุศเศาะมัด โดยพระนามเหล่านี้เป็นที่รักยิ่งต่ออัลลอฮ์ เนื่องจากรวมคุณลักษณะที่เป็นหน้าที่ของอัลลอฮ์ไว้ และรวมคุณลักษณะที่เป็นหน้าที่ของมนุษย์ นั่นคือการเป็นบ่าว จากนั้นการเพิ่มคำว่า 'อับด์' (บ่าว) เข้ากับพระนามของพระผู้เป็นเจ้า ถือเป็นการเพิ่มในลักษณะที่แท้จริง ทำให้แต่ละพระนามในกลุ่มนี้ได้รับความสูงส่งและเกียรติยศจากการประกอบคำนี้ ส่งผลให้มีคุณค่าเช่นนี้" และมีนักวิชาการท่านอื่นกล่าวว่า: "เหตุผลของการจำกัดอยู่เพียงสองพระนามนี้ (อับดุลลอฮ์และอับดุรเราะห์มาน) เพราะในอัลกุรอานไม่ได้กล่าวถึงการเพิ่มคำว่า 'อับด์' เข้ากับพระนามอื่นใดของอัลลอฮ์นอกเหนือจากสองพระนามนี้" อัลลอฮ์ตรัสว่า: (และแท้จริงเมื่อบ่าวของอัลลอฮ์ลุกขึ้นเพื่อวิงวอนต่อพระองค์)และในอีกโองการหนึ่งตรัสว่า:(และบรรดาบ่าวของพระผู้ทรงกรุณาปรานี) และสิ่งนี้ได้รับการสนับสนุนจากพระดำรัสของอัลลอฮ์ที่ว่า:

(จงกล่าวเถิดว่า ท่านทั้งหลายจะวิงวอนขอจากอัลลอฮ์ หรือวิงวอนขอจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี)