فوائد الحديث

გარდაცვლილი მუსლიმის დაბანა სავალდებულოა, ის არის ფარდ ქიფაია.

ქალის დაბანა მხოლოდ ქალებს შეუძლიათ, ხოლო მამაკაცისთვის მხოლოდ მამაკაცებს, გამონაკლისია მხოლოდ ცოლ-ქმარი, მონა ქალი და ბატონი, მათ ერთმანეთის დაბანა შეუძლიათ.

დაბანა უნდა იყოს სამჯერ, თუ ეს არ იქნება საკმარისი - ხუთჯერ, თუ ესეც არ იქნება საკმარისი, მაშინ იმდენჯერ, რამდენჯერაც საჭიროება მოითხოვს, ამის შემდეგ თუ სხეულის რომელიმე ნაწილიდან სიბინძურე გამოვა, მოხდება იმ ადგილის ჩაკეტვა.

დამბანელმა დაბანა უნდა შეწყვიტოს კენტ რიცხვებზე სამზე, ხუთზე, ან შვიდზე.

ას-სინდიმ თქვა: «ეს ჰადისი არ განსაზღვრავს მიცვალებულის დაბანის ოდენობას, არამედ მასში არის მოცემული გასუფთავების აუცილებლობა და კენტ რიცხვებზე გაჩერება».

ის უნდა იყოს სიდრით (ლოტოსის ფოთლებით) შერეული წყალი, რადგან იგი წმენდს და მკვრივს ხდის მიცვალებულის სხეულს.

მიცვალებული კეთილსურნელებით უნდა განბანონ ბოლო განბანვისას, რათა სურნელი წყალში არ გაიფანტოს. ეს კეთილსურნელება უნდა იყოს ქაფურისგან (კამფორისგან), რადგან — კარგი სუნის გარდა — ის სხეულს ამაგრებს და მას სწრაფად არ ეკარება ხრწნა.

დასაწყისში უნდა დაიბანოს პატივდებული ადგილები, ანუ: მარჯვენა მხარე და ის კიდურები, რომლებიც შედის აბდესში (მცირე განწმენდაში).

სასურველია გარდაცვლილი ქალის თმების შეკვრა სამ ნაწნავად და თავის უკანა მხარეს მოთავსება.

დასაშვებია გარდაცვლილის დაბანისას დახმარება, მაგრამ მის დაბანას მხოლოდ ის უნდა დაესწროს, ვისი საჭიროებაც არსებობს.

შუამავლის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ნივთებით ბარაქის მოლოდინი, როგორიცაა მისი სამოსი: ეს თვისება მხოლოდ მას ეკუთვნის, სხვას არავის, არც სწავლულებს და არც მართლმორწმუნე ადამიანებს; რადგან ასეთი საქმეები შეჩერებულია, და საჰაბები ამას არასოდეს აკეთებდნენ მის გარდა სხვასთან. გარდა ამისა, სხვასთან მიმართებით ეს შესაძლოა შირქის საბაბად და მისით კურთხევის მსურველისთვის ფითნად (ცდუნებად) იქცეს.

დასაშვებია სანდო ადამიანს მისთვის მინდობილი საქმის შესრულებაში უფლებამოსილების გადაცემა, თუ იგი ამისთვის ღირსეულია.