فوائد الحديث

ឧត្តមភាពនៃការពន្យារពេលហូបបាយបួសរហូតដល់ជិតហា្វជើរះ(អាហ្សានស៊ូពុស) ព្រោះវាផ្តល់នូវប្រយោជន៍ជាច្រើនដល់រាងកាយ និងផ្តល់ថាមពលកាន់តែច្រើនសម្រាប់ថ្ងៃនោះ។

បញ្ជាក់ពីការយកចិត្តទុកដាក់របស់សហាហ្ពាត់ رضي الله عنهم ក្នុងការជួបជុំជាមួយណាពី ﷺ ដើម្បីរៀនសូត្រពីលោក។

ទំនាក់ទំនងល្អរបស់ណាពី ﷺ ជាមួយនឹងបណ្តាសហាហ្ពាត់របស់លោក ដោយលោកទទួលទានអាហារជាមួយពួកគេ។

ពេលវេលាដែលត្រូវឈប់បរិភោគនិងផឹក គឺនៅពេលដែលហ្វាជើររះ(អាហ្សានស៊ូពុស)។

ពាក្យថា៖ “រវាងអាហ្សាន និងការទទួលទានបាយបួស តើមានរយៈពេលប៉ុន្មាន?” គឺមានន័យថារវាងការទទួលទានបាយបួស និងការអ៊ីក៏ម៉ះ ដោយយោងលើពាក្យពេចន៍នៅក្នុងហាទីស្ហមួយផ្សេងថា៖ “តើរវាងពេលដែលគាត់ទាំងពីរទទួលទានបាយបួសរួចរាល់ និងពេលដែលគាត់ទាំងពីរចាប់ផ្តើមសឡាតនោះ មានរយៈពេលប៉ុន្មាន”? ហើយហាទីស្ហទាំងឡាយ គឺបកស្រាយគ្នាទៅវិញទៅមក។

អាល់មូហាល់ឡឹប បាននិយាយថា៖ ហាទីស្ហនេះ គឺបង្ហាញពីការវាស់វែងពេលវេលាដោយសកម្មភាពរាងកាយ។ នេះជារបៀបដែលជនជាតិអារ៉ាប់ប្រើដើម្បីវាស់ពេលវេលាដោយសកម្មភាពការងារ ដូចជាពួកគេនិយាយថា៖ រយៈពេលបូតយកទឹកដោះចៀម ឬរយៈពេលសម្លាប់អូដ្ឋ។ ដូច្នេះហើយបានជា ហ្សេទ ពិន សាពីត رضي الله عنه បានផ្លាស់ប្តូរការវាស់ពេលវេលានោះដោយការសូត្រគម្ពីរគួរអាន ដើម្បីបង្ហាញថាពេលវេលានោះ គឺជាពេលនៃការគោរពសក្ការៈតាមរយៈការសូត្រគម្ពីរគួរអាន។ ប្រសិនបើពួកគេវាស់ពេលវេលាដោយមិនប្រើសកម្មភាពទេ នោះគាត់នឹងនិយាយថា៖ រយៈពេលមួយដឺក្រេ ឬ មួយភាគបីមួយម៉ោង(២០នាទី)ជាដើម។

អ៊ិពនូ អាពី ជុមរ៉ោះ បាននិយាយថា៖ ណាពី ﷺ លោកតែងពិនិត្យមើលអ្វីដែលងាយស្រួលបំផុតសម្រាប់ប្រជាជាតិរបស់លោក ហើយលោកធ្វើប្រការនោះ ពីព្រោះប្រសិនបើលោកមិនទទួលទានអាហារបួសទេនោះ ពួកគេប្រាកដជាធ្វើតាមលោកជាមិនខាន ហើយវាអាចពិបាកសម្រាប់ពួកគេខ្លះ។ ហើយប្រសិនបើលោកទទួលទានអាហារបួសនៅពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ វាក៏អាចពិបាកសម្រាប់អ្នកដែលគេងលង់លក់ផងដែរ ដែលអាចនាំឱ្យពួកគេខកខានមិនបានសឡាតស៊ូពុស ឬត្រូវប្រឹងជម្នះនឹងការងងុយគេង។