فوائد الحديث

បញ្ជាក់ពីលក្ខណៈនៃការធ្វើតាមរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ របស់បណ្តាសហាហ្ពាត់ក្នុងពេលសឡាត។ ពិតណាស់ ពួកគេមិនផ្លាស់ប្តូរឥរិយាបថពីឈរទៅស៊ូជោតឡើយ រហូតទាល់តែរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ បានស៊ូជោត(ដាក់ក្បាលដល់ដី)។

អ៊ិពនូ ទើគីគុលអ៊ីទ បាននិយាយថា៖ នេះជាភស្តុតាងបង្ហាញពីការមានលំនឹង(តម៉ាក់នីណះ)យ៉ាងយូររបស់ណាពី ﷺ។

ស្ថានភាពរបស់ម៉ាក់មុមជាមួយនឹងអ៊ីម៉ាំមានបួនករណី៖ ១. ប្រជែងនឹងអ៊ីម៉ាំ៖ ពោលគឺចាប់ផ្តើមធ្វើអ្វីមួយមុនអ៊ីម៉ាំរបស់ខ្លួនដោយម៉ាក់មុមនោះផ្លាស់ប្តូរទៅកាន់រូកុនបន្ទាប់មុននឹងអ៊ីម៉ាំទៅដល់។ ឧទាហរណ៍ដូចជា ម៉ាក់មុមនោះរូកុមុននឹងអ៊ីម៉ាំរូកុ ឬក៏ស៊ូជោតមុននឹងអ៊ីម៉ាំបានស៊ូជោត។ ករណីនេះគឺត្រូវបានហាមឃាត់(ហារ៉ាំ)។ ប្រសិនបើម៉ាក់មុមនោះមានចេតនាប្រជែងនឹងអ៊ីម៉ាំទាំងដែលខ្លួនដឹងថា ការធ្វើដូចនេះត្រូវបានហាមឃាត់ ការសឡាតរបស់គេនឹងត្រូវខូច(ចាត់ទុកជាមោឃៈ) ទោះបីជាគេបានធ្វើរូកុននោះមុនអ៊ីម៉ាំ ឬប្រជែងគ្នាជាមួយអ៊ីម៉ាំក៏ដោយ។ ប្រសិនបើការធ្វើដូច្នោះកើតឡើងក្នុងពេលតឹកពៀរ៉តុលអៀហរ៉ម សឡាតនោះមិនត្រឹមត្រូវឡើយ ចាំបាច់លើគេត្រូវសឡាតសាថ្មីឡើងវិញ។ ២. ធ្វើព្រមគ្នានឹងអ៊ីម៉ាំ៖ ពោលគឺគេធ្វើកាយវិការផ្សេងៗស្មើគ្នា ព្រមគ្នានឹងអ៊ីម៉ាំ រូកុព្រមគ្នានឹងអ៊ីម៉ាំរូកុ ស៊ូជោតព្រមគ្នានឹងអ៊ីម៉ាំស៊ូជោត និងក្រោកឈរឡើងព្រមគ្នានឹងអ៊ីម៉ាំក្រោកឈរ។ កម្រិតទាបបំផុតនៃការធ្វើបែបនេះ គឺមិនល្អ(ម៉ាក្រុះ) ហើយភស្តុតាងច្បាស់ៗជាច្រើនបញ្ជាក់ថា វាក៏ជាប្រការដែលគេហាមឃាត់(ហារ៉ាំ)ដែរ។ បើកាលណាម៉ាក់មុមធ្វើព្រមគ្នានឹងអ៊ីម៉ាំក្នុងពេលតឹកពៀរ៉តុលអៀហរ៉ម សឡាតនោះមិនត្រឹមត្រូវឡើយ ចាំបាច់លើគេត្រូវសឡាតសាថ្មីឡើងវិញ។ ៣. ធ្វើជាបន្តបន្ទាប់តាមអ៊ីម៉ាំ៖ ពោលគឺគេធ្វើកាយវិការណាមួយនៃសឡាតជាបន្តបន្ទាប់តាមអ៊ីម៉ាំរបស់ខ្លួនដោយមិនពន្យារពេលឡើយ។ នេះជាអ្វីដែលគេបង្គាប់ប្រើ ហើយក៏ស្របនឹងស៊ុណ្ណះផងដែរ។ ៤. យឺតយូរក្នុងការធ្វើតាមអ៊ីម៉ាំ៖ ពោលគឺគេយឺតយូរក្នុងការធ្វើតាមអ៊ីម៉ាំរបស់ខ្លួនដែលធ្វើឲ្យគេចេញផុតពីការធ្វើតាមអ៊ីម៉ាំ ដូចជា អ៊ីម៉ាំបានរូកុ តែម៉ាក់មុមនៅបន្តឈរនៅឡើយ រហូតទាល់តែអ៊ីម៉ាំជិតងើបពីរូកុវិញ។ ការធ្វើដូចនេះ គឺផ្ទុយពីអ្វីដែលច្បាប់បង្គាប់ប្រើ ហើយវាក៏ត្រូវបានហាមឃាត់(ហារ៉ាំ)ផងដែរ លើកលែងតែអ្នកដែលមានឧបសគ្គ ដូចជាអ្នកជំងឺ និងមនុស្សចាស់ជាដើម។