فوائد الحديث

คุณลักษณะของเหล่าเซาะฮาบะฮ์ในการเดินตามรอยของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ในการละหมาด และพวกเขาไม่ขยับจากการยืนจนกระทั่งท่านกราบลงสุญูด

อิบนุ ดะกีก อัล-อีด กล่าวว่า: นี่คือหลักฐานแห่งช่วงเวลาแห่งความสงบนิ่ง ( الطمأنينة) อันยาวนานของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม

มี 4 กรณีสำหรับผู้ตาม (มะมูม) ในการตามอิหม่ามของเขา : 1. การแข่งขัน: โดยเริ่มต้นบางสิ่งก่อนอิหม่าม เช่น ไปถึงรูก่นใดรูก่นหนึ่งก่อนอิหม่าม เช่น การโค้งคำนับก่อนอิหม่าม หรือการกราบสุญูดก่อนอิหม่าม การกระทำเช่นนี้เป็นสิ่งต้องห้าม หากผู้ตามจงใจกระทำนำหน้าอิหม่าม ทั้งที่รู้ว่าเป็นสิ่งต้องห้าม การละหมาดของเขาจะไร้ผล ไม่ว่าการกระทำนั้นนำหน้าอิหม่ามหรือไปถึงรูก่นอื่นแล้วก็ตาม หากเขานำหน้าอิหม่ามในการกล่าวตักบีรเริ่มต้น การละหมาดของเขาจะไร้ผล และเขาต้องกล่าวซ้ำใหม่ (หลังอิหม่าม) 2- การปฏิบัติพร้อมอิหม่าม : การที่เขากระทำพร้อมกับอิหม่าม โค้งคำนับพร้อมกัน กราบสุญูดพร้อมกัน และยืนขึ้นพร้อมกัน นี่เป็นสถานการณ์ที่น่ารังเกียจน้อยที่สุดในบรรดาสถานการณ์ทั้งหมด แต่หลักฐานที่เห็นได้ชัดบ่งชี้ว่าเป็นข้อห้าม หากเขากระทำพร้อมกับอิหม่ามในการตักบีรเริ่มต้น การละหมาดของเขาจะไม่ถูกต้องและเขาต้องทำซ้ำใหม่ (หลังอิหม่าม) 3- การปฏิบัติตาม: โดยการปฏิบัติตามหลังจากอิหม่ามโดยไม่ชักช้า นี่คือสิ่งที่บัญญัติและสอดคล้องกับซุนนะฮ์ 4- การชักช้า : โดยการชักช้าหลังอิหม่ามในลักษณะที่ทำให้เขาหลุดพ้นไปจากการตามอิหม่าม เช่น เมื่ออิหม่ามโค้งคำนับและผู้ตามยังคงยืนอยู่จนกระทั่งอิหม่ามกำลังจะลุกจากโค้งคำนับ การกระทำเช่นนี้ขัดต่อหลักคำสอนและห้ามกระทำ เว้นแต่จะมีเหตุผล เช่น เจ็บป่วยหรือชราภาพ