ផ្ទុយទៅវិញ ចូរពួកអ្នកនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង!…

ផ្ទុយទៅវិញ ចូរពួកអ្នកនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់”។

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ នៅពេលដែលអាយ៉ាត់នេះបានបញ្ចុះទៅលើរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ៖ “អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកលាតត្រដាងអ្វីដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកអ្នក ឬពួកអ្នកលាក់បាំងវា គឺអល់ឡោះនឹងជំនុំជម្រះពួកអ្នកចំពោះទង្វើនោះ។ ហើយអល់ឡោះទ្រង់អភ័យទោសចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា និងដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖២៨៤)។ គាត់បាននិយាយថា៖ ការណ៍នេះមានភាពធ្ងន់ធ្ងរចំពោះសហាហ្ពាត់របស់រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ។ ដូចនេះ ពួកគេក៏ទៅជួបរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានលុតជង្គង់ចុះ ហើយនិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! គេបានដាក់កាតព្វកិច្ចលើពួកយើងនូវទង្វើជាច្រើនដែលពួកយើងមានលទ្ធភាពធ្វើ ដូចជាការសឡាត ការកាន់អំណត់បួស ការប្រយុទ្ធតស៊ូ(ជីហាទ) និងការបរិច្ចាគទាន។ ប៉ុន្តែ (ឥឡូវនេះ)គេបានបញ្ចុះអាយ៉ាត់នេះមកកាន់លោក ហើយពួកយើងគ្មានលទ្ធភាពធ្វើវាឡើយ។ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “តើពួកអ្នកចង់និយាយដូចពួកអះលីគីតាបទាំងពីរមុនពួកអ្នកបាននិយាយឬ ដែលថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ តែពួកយើងមិនប្រតិបត្តិតាមឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ចូរពួកអ្នកនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់”។ ពួកគេក៏និយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់។ នៅពេលដែលក្រុមនោះសូត្រវាសាចុះសាឡើងហើយ អណ្តាតពួកគេក៏បានទន់ទៅៗ។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានបញ្ចុះអាយ៉ាត់(ដែលមានអត្ថន័យថា)៖ “អ្នកនាំសារ(មូហាំម៉ាត់)មានជំនឿលើអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់របស់គេបានបញ្ចុះមកឱ្យគេ ហើយបណ្ដាអ្នកមានជំនឿក៏ដូចគ្នាដែរ។ ពួកគេទាំងអស់មានជំនឿលើអល់ឡោះ បណ្ដាម៉ាឡាអ៊ីកាត់របស់ទ្រង់ បណ្ដាគម្ពីររបស់ទ្រង់ និងបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់។ (ពួកគេបាននិយាយថា៖) ពួកយើងមិនបែងចែកអ្នកនាំសារណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនាំសារទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះឡើយ។ ហើយពួកគេនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖២៨៥)។ នៅពេលដែលពួកគេធ្វើបែបនេះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បាននិរាករណ៍អាយ៉ាត់ខាងលើ។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានបញ្ចុះអាយ៉ាត់៖ “អល់ឡោះជាម្ចាស់មិនដាក់បន្ទុកលើអ្នកណាម្នាក់ហួសពីលទ្ធភាពរបស់គេឡើយ។ ជនណាបានសាងអំពើល្អ គឺទទួលបានផលល្អ ហើយជនណាបានសាងអំពើអាក្រក់ គឺទទួលបានផលអាក្រក់។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំយកទោសពៃរ៍ពួកយើងអី្វ ប្រសិនបើពួកយើងបានភេ្លចភ្លាំង ឬជ្រុលជ្រួសដោយអចេតនា”។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ពិតហើយ”។ “បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់ភារកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរពេកមកលើពួកយើង ដូចដែលទ្រង់បានដាក់ទៅលើពួកអ្នកជំនាន់មុនពួកយើងអ្វី”។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ពិតហើយ”។ “បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់បន្ទុកលើពួកយើងនូវអ្វីដែលពួកយើងគ្មានលទ្ធភាពនឹងធ្វើវា”។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ពិតហើយ”។ “ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាអធ្យាស្រ័យដល់ពួកយើង អភ័យទោសដល់ពួកយើង និងអាណិតស្រឡាញ់ដល់ពួកយើងផង។ ទ្រង់គឺជាអ្នកគាំពារពួកយើង។ ដូចេ្នះ សូមទ្រង់មេត្ដាជួយពួកយើងឱ្យមានជ័យជម្នះលើក្រុមដែលគ្មានជំនឿផង”។ (អាល់ហ្ពាក៏រ៉ោះ៖២៨៦)។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ពិតហើយ”។

[صحيح] [رواه مسلم]

الشرح

នៅពេលដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់បានបញ្ចុះទៅកាន់ណាពីរបស់ទ្រង់ ﷺ នូវបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថា៖ {لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَإِنْ تُبْدُوا مَا فِي أَنْفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُمْ بِهِ اللهُ فَيَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَاللهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ} [البقرة: 284] “អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះ។ ហើយប្រសិនបើពួកអ្នកលាតត្រដាងអ្វីដែលមាននៅក្នុងខ្លួនរបស់ពួកអ្នក ឬពួកអ្នកលាក់បាំងវា គឺអល់ឡោះនឹងជំនុំជម្រះពួកអ្នកចំពោះទង្វើនោះ។ ហើយអល់ឡោះទ្រង់អភ័យទោសចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា និងដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនា។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់”។ មានន័យថា៖ អ្វីៗដែលមាននៅលើមេឃជាច្រើនជាន់ និងផែនដី គឺជាកម្មសិទ្ធិរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់ ទាំងការបង្កើត ការគ្រប់គ្រង និងការចាត់ចែង។ ហើយទោះបីជាពួកអ្នកលាតត្រដាងនូវអ្វីដែលមាននៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកអ្នក ឬពួកអ្នកលាក់បាំងវានៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកអ្នកក៏ដោយ ក៏អល់ឡោះទ្រង់នឹងជំនុំជម្រះពួកអ្នកចំពោះទង្វើនោះដែរ។ ហើយទ្រង់នឹងអភ័យទោសចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនាដោយការប្រោសប្រទាន និងក្តីមេត្តាករុណារបស់ទ្រង់ ហើយទ្រង់នឹងដាក់ទណ្ឌកម្មចំពោះជនណាដែលទ្រង់មានចេតនាដោយភាពយុត្តិធម៌របស់ទ្រង់។ ហើយអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មានអានុភាពលើអ្វីៗទាំងអស់។ គ្មានអ្វីមួយដែលទ្រង់អសមត្ថភាពឡើយ។ នៅពេលដែលសហាហ្ពាត់បានឮអាយ៉ាត់នេះ ពួកគេមានអារម្មណ៍ថាទទួលរងនូវសម្ពាធ ត្បិតនៅក្នុងអាយ៉ាត់នេះបញ្ជាក់ថា គេនឹងយកទោសពៃរ៍ សូម្បីតែអ្វីដែលពួកគេគិតនៅក្នុងចិត្ត។ ដូចនេះ ពួកគេក៏ទៅជួបនឹងរ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបានលុតជង្គង់ចុះ ហើយនិយាយថា៖ ឱរ៉ស៊ូលុលឡោះ! ពីមុននេះ គេបានដាក់កាតព្វកិច្ចលើពួកយើងនូវទង្វើផ្នែកផ្លូវកាយជាច្រើនដែលពួកយើងមានលទ្ធភាពធ្វើ ដូចជាការសឡាត ការបួស ការប្រយុទ្ធតស៊ូ(ជីហាទ) និងការបរិច្ចាគទាន។ ប៉ុន្តែ ឥឡូវនេះ គេបានបញ្ចុះអាយ៉ាត់នេះមកកាន់លោក ហើយពួកយើងគ្មានលទ្ធភាពធ្វើវាឡើយ។ ពេលនោះ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ ក៏បានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកគេថា៖ តើពួកអ្នកចង់និយាយដូចពួកយូដា និងពួកគ្រឹស្ទានឬ ដែលពួកគេនិយាយថា “ពួកយើងបានឮហើយ តែពួកយើងមិនប្រតិបត្តិតាមឡើយ”? ផ្ទុយទៅវិញ ចូរពួកអ្នកនិយាយថា៖ “ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់”។ សហាហ្ពាត់ទាំងឡាយក៏បានឆ្លើយតបនឹងបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ និងអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់ ហើយពួកគេនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់។ នៅពេលដែលអ្នកមូស្លីមពោលពាក្យនេះដោយអណ្តាតរបស់ពួកគេ ហើយខ្លួនប្រាណពួកគេឱនលំទោនចំពោះវា អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានបញ្ចុះទៅកាន់ណាពីរបស់ទ្រង់ និងប្រជាជាតិរបស់លោកជាការជម្រះសម្អាតដល់ពួកគេនូវបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថា៖ ﴿آمَنَ الرَّسُولُ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْهِ مِنْ رَبِّهِ وَالْمُؤْمِنُونَ كُلٌّ آمَنَ بِاللَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَكُتُبِهِ وَرُسُلِهِ لَا نُفَرِّقُ بَيْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَقَالُوا سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا غُفْرَانَكَ رَبَّنَا وَإِلَيْكَ الْمَصِيرُ﴾ [سورة البقرة(285)] “អ្នកនាំសារ(មូហាំម៉ាត់)មានជំនឿលើអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់របស់គេបានបញ្ចុះមកឱ្យគេ ហើយបណ្ដាអ្នកមានជំនឿក៏ដូចគ្នាដែរ។ ពួកគេទាំងអស់មានជំនឿលើអល់ឡោះ បណ្ដាម៉ាឡាអ៊ីកាត់របស់ទ្រង់ បណ្ដាគម្ពីររបស់ទ្រង់ និងបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់។ (ពួកគេបាននិយាយថា៖) ពួកយើងមិនបែងចែកអ្នកនាំសារណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនាំសារទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះឡើយ។ ហើយពួកគេនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាអភ័យទោសឱ្យពួកយើងផង។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់”។ មានន័យថា៖ ណាពីមូហាំម៉ាត់ ﷺ មានជំនឿលើអ្វីៗដែលព្រះជាម្ចាស់របស់លោកបានបញ្ចុះមកកាន់លោក ហើយបណ្ដាអ្នកមានជំនឿក៏ដូចគ្នាដែរ។ ពួកគេទទួលប្រតិបត្តិតាមដោយអណ្តាត និងដួងចិត្តរបស់ពួកគេចំពោះបទបញ្ជារបស់អល់ឡោះ។ ពួកគេទាំងអស់មានជំនឿលើអល់ឡោះ បណ្ដាម៉ាឡាអ៊ីកាត់របស់ទ្រង់ បណ្ដាគម្ពីររបស់ទ្រង់ និងបណ្ដាអ្នកនាំសាររបស់ទ្រង់។ ពួកគេបាននិយាយថា៖ ពួកយើងមិនបែងចែកអ្នកនាំសារណាម្នាក់ក្នុងចំណោមអ្នកនាំសារទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ ពួកយើងមានជំនឿលើពួកគាត់ទាំងអស់។ ហើយពួកគេនិយាយថា៖ ពួកយើងបានឮហើយនូវពាក្យបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយនូវបទបញ្ជារបស់ទ្រង់។ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! ពួកយើងសុំការអភ័យទោស និងការអធ្យាស្រ័យអំពីទ្រង់។ ហើយចំពោះទ្រង់តែមួយគត់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់នៅថ្ងៃជំនុំជម្រះ។ នៅពេលដែលពួកគេធ្វើបែបនេះ ហើយនិយាយដូចអ្វីដែលគេបានបង្គាប់ប្រើពួកគេនៃការបង្ហាញពីការស្តាប់បង្គាប់ និងគោរពប្រតិបត្តិតាមចំពោះបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ក៏បានបន្ធូរបន្ថយដល់ប្រជាជាតិនេះ ហើយបាននិរាករណ៍នូវអាយ៉ាត់ខាងលើវិញដោយបន្ទូលរបស់ទ្រង់ថា៖ {لَا يُكَلِّفُ اللهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا لَهَا مَا كَسَبَتْ وَعَلَيْهَا مَا اكْتَسَبَتْ “អល់ឡោះមិនដាក់បន្ទុកលើអ្នកណាម្នាក់ហួសពីលទ្ធភាពរបស់គេឡើយ។ ជនណាបានសាងអំពើល្អ គឺទទួលបានផលល្អ ហើយជនណាបានសាងអំពើអាក្រក់ គឺទទួលបានផលអាក្រក់”។ មានន័យថា៖ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មិនដាក់បន្ទុកលើអ្នកណាម្នាក់ហួសពីលទ្ធភាពដែលគេមាននោះឡើយ។ សម្រាប់រូបគេនឹងទទួលបានផលបុណ្យចំពោះអំពើល្អដែលរូបគេបានសាង ហើយរូបគេក៏នឹងទទួលទទួលទណ្ឌកម្មចំពោះបាបកម្មដែលរូបគេបានសាងដូចគ្នា។ អល់ឡោះជាម្ចាស់មិនយកទោសពៃរ៍នរណាម្នាក់ព្រោះតែបាបកម្មរបស់អ្នកផ្សេងនោះឡើយ ហើយទ្រង់ក៏មិនយកទោសពៃរ៍ចំពោះអ្វីដែលគេគិតនៅក្នុងចិត្តនោះដែរ។ رَبَّنَا لَا تُؤَاخِذْنَا إِنْ نَسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا} “បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំយកទោសពៃរ៍ពួកយើងអី្វ ប្រសិនបើពួកយើងបានភេ្លចភ្លាំង ឬជ្រុលជ្រួសដោយអចេតនា”។ មានន័យថា៖ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំយកទោសពៃរ៍ពួកយើង និងដាក់ទណ្ឌកម្មពួកយើងអី្វ ប្រសិនបើពួកយើងបានភេ្លចភ្លាំង ឬធ្វើខុសដោយអចេតនាដោយបោះបង់ប្រការត្រឹមត្រូវដោយមិនមានបំណង។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានឆ្លើយតបចំពោះពួកគេវិញ ដោយទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ ពិតហើយ។ យើងពិតជាធ្វើបែបនេះ។ {رَبَّنَا وَلَا تَحْمِلْ عَلَيْنَا إِصْرًا كَمَا حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِنَا} “បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់ភារកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរពេកមកលើពួកយើង ដូចដែលទ្រង់បានដាក់ទៅលើពួកអ្នកជំនាន់មុនពួកយើងអ្វី”។ មានន័យថា៖ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់ភារកិច្ចធ្ងន់ធ្ងរ និងលំបាកៗមកលើពួកយើង ដូចដែលទ្រង់បានដាក់ទៅលើពួកអ្នកជំនាន់មុនពួកយើង ដូចជាអម្បូរអ៊ីស្រាអែល និងអ្នកផ្សេងទៀតក្រៅពីពួកគេ។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានឆ្លើយតប ហើយទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ ពិតហើយ។ យើងពិតជាធ្វើបែបនេះ។ {رَبَّنَا وَلَا تُحَمِّلْنَا مَا لَا طَاقَةَ لَنَا بِهِ} “បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់បន្ទុកលើពួកយើងនូវអ្វីដែលពួកយើងគ្មានលទ្ធភាពនឹងធ្វើវា”។ មានន័យថា៖ បពិត្រព្រះជាម្ចាស់របស់ពួកយើង! សូមទ្រង់មេត្ដាកុំដាក់បន្ទុកលើពួកយើងនូវកាតព្វកិច្ច ការសាកស្បង ក៏ដូចជាកិច្ចការទាំងឡាយណាដែលពួកយើងគ្មានលទ្ធភាពទ្រាំទ្រចំពោះវា។ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ ពិតហើយ។ យើងពិតជាធ្វើបែបនេះ។ {وَاعْفُ عَنَّا وَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا أَنْتَ مَوْلَانَا فَانْصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الكَافِرِينَ} “ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាអធ្យាស្រ័យដល់ពួកយើង អភ័យទោសដល់ពួកយើង និងអាណិតស្រឡាញ់ដល់ពួកយើងផង។ ទ្រង់គឺជាអ្នកគាំពារពួកយើង។ ដូចេ្នះ សូមទ្រង់មេត្ដាជួយពួកយើងឱ្យមានជ័យជម្នះលើក្រុមដែលប្រឆាំងផង”។ មានន័យថា៖ ហើយសូមទ្រង់មេត្ដាអធ្យាស្រ័យដល់ពួកយើងចំពោះបាបកម្មទាំងឡាយរបស់ពួកយើង និងលុបលាងវាចេញអំពីពួកយើង, អភ័យទោសដល់ពួកយើងចំពោះបាបកម្មទាំងឡាយរបស់ពួកយើង បិទបាំងវាដល់ពួកយើង(កុំបកអាក្រាតពួកយើង) និងអធ្យាស្រ័យចំពោះបាបកម្មនោះ, ព្រមទាំងអាណិតស្រឡាញ់ចំពោះពួកយើងដោយក្តីមេត្តាករុណាដ៏ទូលំទូលាយរបស់ទ្រង់ផង។ ទ្រង់គឺជាអ្នកគាំពារពួកយើង និងជាចៅហ្វាយនាយរបស់ពួកយើង។ ហេតុនេះ សូមទ្រង់មេត្ដាជួយពួកយើងឱ្យមានជ័យជម្នះលើការសម្លាប់ និងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងក្រុមដែលគ្មានជំនឿផង។ ពេលនោះ អល់ឡោះជាម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា៖ ពិតហើយ។ យើងពិតជាធ្វើបែបនេះ។

فوائد الحديث

បញ្ជាក់ពីក្តីមេត្តាករុណារបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ចំពោះប្រជាជាតិនេះព្រោះតែណាពីរបស់ពួកគេ ﷺ ដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលលើកតម្កើដល់រូបលោកថា៖ “ហើយយើងមិនបានបញ្ជូនអ្នក(មូហាំម៉ាត់)ឡើយ លើកលែងតែដើម្បីផ្ដល់ក្ដីមេត្ដាករុណាទៅចំពោះពិភពលោកប៉ុណ្ណោះ”។ (អាល់អាំពីយ៉ាក៖១០៧)

ទទួលស្គាល់នូវការនិរាករណ៍(النسخ)នៅក្នុងគម្ពីរគួរអាន។ ជាការពិតណាស់ នៅក្នុងគម្ពីរគួរអានមានអាយ៉ាត់មួយចំនួនគេនៅបន្តសូត្រ ប៉ុន្តែច្បាប់របស់អាយ៉ាត់នោះត្រូវបាននិរាករណ៍ដោយមិនអនុវត្តឡើយ។

បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពរបស់សហាហ្ពាត់ رضي الله عنهم និងការចុះចូលបំពេញតាមបញ្ញត្តិរបស់អល់ឡោះ ហើយនិងការអនុវត្តតាមបទបញ្ជាអ្នកនាំសាររបស់អល់ឡោះ ﷺ។

បញ្ជាក់ពីការព្រួយបារម្ភយ៉ាងក្រៃលែងរបស់ណាពី ﷺ ចំពោះប្រជាជាតិរបស់លោក ខ្លាចក្រែងពួកគេដើរតាមមាគ៌ាអ្នកជំនាន់មុនដែលពួកគេបដិសេធនូវបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ដែលបាននាំមកកាន់ពួកគេ។

ចាំបាច់ត្រូវទទួលអនុវត្តនូវបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ និងប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះការងាកចេញពីបទបញ្ជារបស់ទ្រង់។ ជាការពិតណាស់ ទង្វើបែបនេះ គឺជាការប្រដូចទៅនឹងពួកអះលីគីតាប។

បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពរបស់ប្រជាជាតិនេះលើសពីបណ្តាប្រជាជាតិជំនាន់មុនៗដោយប្រជាជាតិទាំងនោះនិយាយទៅកាន់ណាពីរបស់ខ្លួនថា៖ “ពួកយើងបានឮហើយ តែពួកយើងមិនប្រតិបត្តិតាមឡើយ” ខណៈដែលប្រជាជាតិនេះវិញនាំគ្នានិយាយថា៖ “ពួកយើងបានឮហើយ ហើយពួកយើងប្រតិបត្តិតាមហើយ”។

បញ្ជាក់ពីឧត្តមភាពរបស់ប្រជាជាតិនេះដោយអល់ឡោះជាម្ចាស់បានដកចេញនូវការលំបាកចេញពីពួកគេ និងទទួលយកការបួងសួងសុំកុំឲ្យទ្រង់យកទោសពៃរ៍ចំពោះការភ្លេចភ្លាំង ហើយនិងកំហុសឆ្គងដោយអចេតនា ព្រមទាំងដកចេញនូវបន្ទុកធ្ងន់ធ្ងរចេញពីពួកគេដែលធ្លាប់មានលើប្រជាជាតិជំនាន់មុនៗ និងការមិនដាក់បន្ទុកលើពួកគេនូវអ្វីដែលពួកគេគ្មានលទ្ធភាព។

អល់ឡោះជាម្ចាស់មិនដាក់បន្ទុកលើយើងនូវអ្វីដែលយើងមិនអាចទ្រាំទ្របាននោះឡើយ ហើយទ្រង់ក៏មិនដាក់កាតព្វកិច្ចលើយើងនូវអ្វីដែលយើងគ្មានលទ្ធភាពនោះដែរ។ ចំពោះគំនិតរវើរវាយដែលកើតមាននៅក្នុងចិត្ត ប្រសិនបើយើងមិនផ្តេកផ្តួលលើវា មិនយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះវា និងមិនធ្វើតាមវាទេនោះ គឺគ្មានបញ្ហាអ្វីឡើយ។

នេះជាពាក្យបួងសួង(ទូអា)មួយដែលអល់ឡោះបានប្រាប់យើងឲ្យបានដឹងពីស្ថានភាពណាពី ﷺ និងអ្នកមានជំនឿទាំងឡាយ ហើយទ្រង់បានដាក់វានៅក្នុងគម្ពីររបស់ទ្រង់ដើម្បីឲ្យវាក្លាយជាពាក្យបួងសួង ឬជាទូអាមួយដែលអ្នកជំនាន់ក្រោយបន្ទាប់ពីណាពី ﷺ និងសហាហ្ពាត់របស់លោកបួងសួង។ នេះជាបួងសួង(ទូអា)មួយដែលគប្បីទន្ទេញចាំ និងបួងសួងសុំនឹងវាឲ្យបានច្រើន។

التصنيفات

Virtues of Surahs and Verses, Interpretation of verses