إعدادات العرض
1- ਮੈਂ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਦੇ ਮਿੰਬਰ ਦੇ ਕੋਲ ਮੌਜੂਦ ਸੀ। ਇਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਇਸਲਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਹੋਰ ਅਮਲ ਨਾ ਕਰਾਂ, ਬਸ ਇਹੀ ਕਿ ਮੈਂ ਹਾਜੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਂ।” ਦੂਜੇ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਮੈਂ ਇਸ ਗੱਲ ਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਕਿ ਇਸਲਾਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਹੋਰ ਅਮਲ ਨਾ ਕਰਾਂ, ਬਸ ਇਹੀ ਕਿ ਮੈਂ ਮਸਜਿਦੁਲ ਹਰਾਮ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਕਰਾਂ।” ਤੀਸਰੇ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਅੱਲਾਹ ਦੇ ਰਾਹ ਵਿੱਚ ਜਿਹਾਦ ਤੁਹਾਡੇ ਕਹੇ ਹੋਏ ਸਭ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੈ।” ਤਾਂ ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਟੋਕਿਆ ਅਤੇ ਕਿਹਾ: “ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਦੇ ਮਿੰਬਰ ਕੋਲ, ਜਦੋਂ ਜੁਮ੍ਹੇ ਦਾ ਦਿਨ ਹੋਵੇ, ਆਪਣੀਆਂ ਆਵਾਜ਼ਾਂ ਉੱਚੀਆਂ ਨਾ ਕਰੋ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਜੁਮ੍ਹੇ ਦੀ ਨਮਾਜ਼ ਪੜ੍ਹ ਲਵਾਂਗਾ, ਤਾਂ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਨਬੀ ਤੋਂ ਪੁੱਛਾਂਗਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਇਖ਼ਤਿਲਾਫ਼ ਕੀਤਾ ਹੈ।”ਫਿਰ ਅੱਲਾਹ ਅਜ਼ਜ਼ਾ ਵ ਜੱਲ ਨੇ ਇਹ ਆਇਤ ਨਾਜ਼ਿਲ ਕੀਤੀ:@ **“ਕੀ ਤੁਸੀਂ ਹਾਜੀਆਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਪਿਲਾਉਣ ਅਤੇ ਮਸਜਿਦੁਲ ਹਰਾਮ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਉਸ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਸਮਝ ਲਿਆ ਹੈ ਜੋ ਅੱਲਾਹ ਅਤੇ ਆਖ਼ਰਤ ਦੇ ਦਿਨ 'ਤੇ ਇਮਾਨ ਲਿਆਇਆ?”** (ਸੂਰਹ ਤੌਬਾ: 19) — ਆਇਤ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ।
