الشرح

İbn Mes'ûd -radıyallahu anh- şöyle haber veriyor: Bir yolculukta Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- ile beraberdik. O, abdest bozmak için yanımızdan uzaklaştı. Bu sırada sahabeler iki yavrusu olan küçük bir kaya kuşu gördüler, yavrularını aldılar. Kuşcağız yavrularını kurtarmak için çırpınmaya başladı. Normal olduğu üzere eğer kuşun yavruları alınırsa yavrularını kaybettiğinden dolayı çırpınır, yüksek sesler çıkarır ve Nebi –sallallahu aleyhi ve sellem- yavrularının salınmasını/bırakılmasını emretti ve onlar da bıraktılar. Sonra bir karınca yuvasının yanından geçti. Yuva yakılmıştı, kim burayı yaktı dedi? Biz yaktık Ey Allah’ın Rasûlü diye cevap verdiler. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: «Gerçek şu ki, ateşle azap etmek, ateşin yaratıcısından başka hiç kimse için uygun ve meşru değildir.» Ve bunu yasak etti. Bunu üzerine eğer senin yanında karınca varsa onları ateşle yakma. Gaz gibi onları uzaklaştıracak bir şey koy, o da bilinen bir sıvıdır. Eğer onu yere dökersen Allah’ın izniyle geri dönmez. Eğer tamamen onların zararından yok edici bir ilaçla kurtulmaktan başka bir çare yok ise, karıncaları kastediyorum. Böyle yapmakta bir beis yoktur. Çünkü bu, eziyetlerini def etmek içindir. Yoksa karınca Nebi –sallallahu aleyhi ve sellem-’in öldürmeyi yasak ettiği hayvanlardandır. Lakin eğer sana eziyet veriyorsa ve bu da öldürmekten başka bir şeyle giderilmiyorsa onu öldürmekte bir beis yoktur.