فوائد الحديث

په یوه جامه کې لمونځ کول هغه وخت روا دي چې هغه ځایونه یې پټ کړي وي چې پټول یې اړین دي.

په دوو جامو کې د لمانځه جواز، چې یوه یې پورته بدن پټ کړي او بله یې لاندې.

لمونځ کوونکي ته مستحب دي چې ښایسته مظهر ولري.

په لمانځه کې د یوې یا دواړو اوږو پټول واجب دي، که چېرته دا کار ممکن و، او داسې هم ویل شوي چې دا نهي د تنزیه لپاره ده (یعنې ښه کار ندی چې لوڅې اوږې لمونځ وشي)

حدیث پدې دلیل دی چې صحابه وو په لاس کې لږ څه درلودل، تر دې چې ځینو یې دوه جامې هم نه درلودې.

نووي د دې حدیث په معنا کې ویلي: پدې کې حکمت دا دی چې کله یې ترې ازار وتاړه او په اوږو یې څه شی نه و نو لرې نه ده چې عورت یې لوڅ شي، خو که داسې وکړي چې یوه برخه یې ازار او پر بله یې اوږې پټې کړي ښه ده، بله دا چې کېدی شي اړتیا پيدا کړي چې په یو یا دواړو لاسونو یې ټینګ ونیسي نو په دې سره به په لمانځه کې مشغول شي، او د سینې لاندې ښی لاس پر چپ لاس د اېښودلو سنت به ترې پاتې شي او په هغو ځایونو کې د لاسونو پورته کول به ترې هم پاتې شي چې پورته کول یې روا دي او داسې نور، ځکه پدې کار سره د بدن پورته برخه او د زینت ځای لوڅ پاتې کېږي، حال دا چې الله تعالی فرمایلي: { خُذُوا ‌زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ } [الأعراف: 31] یعنې: «د هر عبادت په وخت كښې په خپله ښكلا سينګار اوسئ».