فوائد الحديث

İnsanın ehliyetini (sorumluluk sahibi olmasını) kaybetmesi, ya görevlerini yerine getirmek için uyanık olmasına engel olan uyku sebebiyle, ya küçük yaş ve çocukluk sebebiyle, ya da akıl işlevlerini bozarak onu etkisiz hale getiren delilik veya buna benzer sarhoşluk gibi bir durum nedeniyle gerçekleşir. Kişi doğru ayırt etme ve sağlıklı kavrayış yetisini kaybederse ve bu üç sebepten biriyle sorumluluk sahibi olması ortadan kalkar. Yüce Allah adaleti, merhameti ve lütfu gereği, onun Allah’a karşı işlediği hata veya eksikliklerden dolayı sorumlu tutulmasını kaldırmıştır.

Günahların onlar için yazılmaması, bazı dünyevi hükümlerin onlar hakkında geçerli olmasına engel değildir. Örneğin, bir deli birini öldürse, ona kısas ve kefaret gerekmez; ancak diyeti akilesi (yakınları veya sorumlu olduğu grup) öder.

Büluğ çağının üç alameti vardır: Meninin rüyalanma veya başka bir şekilde gelmesi, avret bölgesinde kılların çıkması veya on beş yaşın tamamlanması. Kadınlar için ise dördüncü bir alamet olarak hayız (adet görme) eklenir.

Sübkî -rahimehullah- es-Sabî (çocuk), gulâm (oğlan çocuğu) demektir" demiştir. Başkaları ise şöyle demiştir: Anne karnındaki çocuğa "cenin" denir, doğduğunda "sabî" (bebek) olur, sütten kesildiğinde yedi yaşına kadar "gulâm" olarak adlandırılır. Sonra on yaşına kadar "yâfi‘" (büyümekte olan çocuk) ve on beş yaşına kadar "hazevveran" (ergenlik çağına yaklaşan) olur. Kesin olan şu ki, tüm bu durumlarda ona genel olarak "sabî" (çocuk) denir. Bunu Suyûtî söylemiştir.