از عبدالله بن عَمرو بن العاص رضی الله عنهما روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللهَ سَيُخَلِّصُ رَجُلًا مِنْ أُمَّتِي عَلَى رُءُوسِ الْخَلَائِقِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، فَيَنْشُرُ عَلَيْهِ تِسْعَةً وَتِسْعِينَ سِجِلًّا، كُلُّ سِجِلٍّ مِثْلُ مَدِّ الْبَصَرِ، ثُمَّ يَقُولُ: أَتُنْكِرُ مِنْ هَذَا شَيْئًا؟ أَظَلَمَكَ كَتَبَتِي الْحَافِظُونَ؟ فَيَقُولُ: لَا يَا رَبِّ، فَيَقُولُ: أَفَلَكَ عُذْرٌ؟ فَيَقُولُ: لَا يَا رَبِّ، فَيَقُولُ: بَلَى إِنَّ لَكَ عِنْدَنَا حَسَنَةً، فَإِنَّهُ لَا ظُلْمَ عَلَيْكَ الْيَوْمَ، فَتُخْرَجُ بِطَاقَةٌ فِيهَا: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُولُهُ، فَيَقُولُ: احْضُرْ وَزْنَكَ، فَيَقُولُ: يَا رَبِّ مَا هَذِهِ الْبِطَاقَةُ مَعَ هَذِهِ السِّجِلَّاتِ؟ فَقَالَ: إِنَّكَ لَا تُظْلَمُ، قَالَ: فَتُوضَعُ السِّجِلَّاتُ فِي كِفَّةٍ، وَالْبِطَاقَةُ فِي كِفَّةٍ، فَطَاشَتِ السِّجِلَّاتُ، وَثَقُلَتِ الْبِطَاقَةُ، فَلَا يَثْقُلُ مَعَ اسْمِ اللهِ شَيْءٌ»: «الله در روز قیامت و در برابر خلایق مردی از امت مرا برگزیده و برای او نود و نه کارنامه را می‌گشاید که هر کارنامه تا جایی که چشم می‌بیند گسترده است، سپس می‌فرماید: آیا چیزی از این را انکار می‌کنی؟ آیا نویسندگان ثبت کنندهٔ من به تو ظلم کرده‌اند؟ او می‌گوید: نه ای پروردگار. پس می‌فرماید: آیا عذری داری؟ می‌گوید: نه ای پروردگار. می‌فرماید: اما تو نزد ما یک حسنه داری و امروز ظلمی بر تو نمی‌شود. پس تکه کاغذ و کارتی بیرون آورده می‌شود که در آن نوشته شده: اشهد ان لا اله الا الله و اشهد ان محمدا عبده و رسوله. به او گفته می‌شود: آماده‌ی وزن شدن باش. وی می‌گوید: پروردگارا این تکه کاغذ در برابر آن کارنامه‌ها چه حساب می‌شود؟! می‌فرماید: به تو ستم نخواهد شد. پس کارنامه‌ها در یک کفه [ترازو] گذاشته می‌شود و آن تکه کاغذ در یک کفه و کارنامه‌ها سبک می‌شوند و آن تکه کاغذ سنگینی می‌کند؛ چون همراه با نام الله چیزی سنگینی نمی‌کند».