“ជនណាភ្លេចខ្លួនខណៈពេលគេកំពុងបួស ហើយបានបរិភោគអាហារ ឬផឹក ចូរឱ្យគេបន្តការបួសរបស់ខ្លួន។ តាមពិត…

“ជនណាភ្លេចខ្លួនខណៈពេលគេកំពុងបួស ហើយបានបរិភោគអាហារ ឬផឹក ចូរឱ្យគេបន្តការបួសរបស់ខ្លួន។ តាមពិត អល់ឡោះទេជាអ្នកផ្ដល់អាហារ និងទឹកដល់រូបគេ”។

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ជនណាភ្លេចខ្លួនខណៈពេលគេកំពុងបួស ហើយបានបរិភោគអាហារ ឬផឹក ចូរឱ្យគេបន្តការបួសរបស់ខ្លួន។ តាមពិត អល់ឡោះទេជាអ្នកផ្ដល់អាហារ និងទឹកដល់រូបគេ”។

[صحيح] [متفق عليه]

الشرح

ណាពី ﷺ លោកបានបញ្ជាក់ថា ជាការពិតណាស់ ជនណាដែលបរិភោគអាហារ ឬផឹកដោយភ្លេច ខណៈពេលរូបគេកំពុងបួសកាតព្វកិច្ច(បួសហ្វើរទូ) ឬបួសស្ម័គ្រចិត្ត(បួសស៊ូណិត) ចូរឱ្យគេបន្តការបួសរបស់ខ្លួន និងមិនត្រូវស្រាយបួសឡើយ ព្រោះគេមិនមានចេតនាស្រាយបួសនោះទេ។ តាមពិត វាគឺជាលាភសក្ការៈដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ប្រទានដល់រូបគេ និងឲ្យរូបគេបានបរិភោគ និងផឹកប៉ុណ្ណោះ។

فوائد الحديث

អ្នកដែលបរិភោគ ឬផឹកដោយភ្លេចខ្លួន ការបួសនោះ គឺមិនខូចឡើយ។

អ្នកដែលបរិភោគ ឬផឹកដោយភ្លេចខ្លួនមិនមានបាបកម្មនោះទេ ព្រោះវាមិនមែនជាជម្រើសរបស់គេឡើយ។

បង្ហាញពីភាពទន់ភ្លន់របស់អល់ឡោះជាម្ចាស់ចំពោះខ្ញុំបម្រើទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ និងការផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់ពួកគេ ព្រមទាំងដកចេញនូវការលំបាក និងភាពចង្អៀតចង្អល់ពីពួកគេ។

ប្រសិនបើអ្នកបួសប្រព្រឹត្តនូវប្រការណាមួយដែលនាំឱ្យខូចបួស ការបួសនោះនឹងមិនខូច ឬដាច់ឡើយ លុះត្រាតែមានបីលក្ខខណ្ឌ៖ ទីមួយ. គេដឹងថា ប្រការនោះជាប្រការដែលនាំឲ្យខូចបួស៖ ប្រសិនបើគេមិនដឹងទេនោះ គឺមិនដាច់បួសឡើយ។ ទីពីរ. មានចេតនា៖ ដូចនេះ ប្រសិនបើគេភ្លេច ការបួសរបស់គេ គឺត្រឹមត្រូវ ហើយមិនតម្រូវឲ្យបួសសងឡើយ។ ទីបី៖ មានជម្រើស មិនមែនត្រូវបានគេបង្ខិតបង្ខំ៖ ដោយរូបគេប្រព្រឹត្តនូវប្រការដែលនាំឱ្យខូចបួសដោយជម្រើសរបស់គេផ្ទាល់។

التصنيفات

Nullifiers of Fasting