مَنْ نَسِيَ وَهُوَ صَائِمٌ، فَأَكَلَ أَوْ شَرِبَ، فَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ، فَإِنَّمَا أَطْعَمَهُ اللهُ وَسَقَاهُ».…

مَنْ نَسِيَ وَهُوَ صَائِمٌ، فَأَكَلَ أَوْ شَرِبَ، فَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ، فَإِنَّمَا أَطْعَمَهُ اللهُ وَسَقَاهُ». «هرکس روزه داشت و از روی فراموشی چیزی خورد یا نوشید، روزه اش را کامل کند که الله به او غذا و آب داده است

از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که گفت: رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «مَنْ نَسِيَ وَهُوَ صَائِمٌ، فَأَكَلَ أَوْ شَرِبَ، فَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ، فَإِنَّمَا أَطْعَمَهُ اللهُ وَسَقَاهُ». «هرکس روزه داشت و از روی فراموشی چیزی خورد یا نوشید، روزه اش را کامل کند که الله به او غذا و آب داده است».

[صحیح] [متفق علیه]

الشرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم بیان می دارد: هر کس در حال روزه ی واجب یا نفلی از روی فراموشی غذا بخورد یا بیاشامد، باید روزه اش را تمام کند و افطار نکند؛ زیرا او قصد افطار را نداشت، بلکه روزه ی بود که الله متعال او را به آن سوق داد و برای او غذا و آب داده است.

فوائد الحديث

درست بودن روزه برای کسی که از روی فراموشی بخورد ویا بنوشد.

بر کسی که از روی فراموشی بخورد و یا بنوشد گناهی نیست؛ زیرا آن در اختیارش نیست.

لطف الله متعال بر بندگانش و آسانی او بر آنان و برداشتن مشقت و تقصیر از آنان.

روزۀ روزه‌دار با هیچ یک از شکننده های روزه نمی شکند مگر اینکه دربرگیرندۀ این سه شرط باشد: اول: به قصد خوردن، و اگر از روی قصد انجام دهد روزه‌اش نمی شکند، دوم: به خاطر داشته باشد، و اگر از روی فراموشی انجام دهد روزه اش صحیح است و قضا بر وی نیست، سوم: اختیاری باشد نه از روی جبر و اکراه، به این معنی که خوردن شکنندۀ روزه به اختیارش باشد.

التصنيفات

فاسد کننده های روزه