जसमा चारवटा लक्षणहरू छन्, त्यो शुद्ध मुनाफिक (पाखण्डी) हो र जसमा तीमध्ये एउटा छ, त्यसलाई नछोडेसम्म उसमा पाखण्डको…

जसमा चारवटा लक्षणहरू छन्, त्यो शुद्ध मुनाफिक (पाखण्डी) हो र जसमा तीमध्ये एउटा छ, त्यसलाई नछोडेसम्म उसमा पाखण्डको एउटा लक्षण छ: जब ऊ बोल्छ झुट बोल्छ, जब उसले सम्झौता गर्छ, धोका दिन्छ, जब उसले वाचा गर्छ, तोड्छ र जब ऊ झगडा गर्छ गालीगलौज गर्छ ।

अब्दुल्लाह बिन अम्र (रजियल्लाहु अन्हुमा) ले वर्णन गरेका छन्, रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभएको छ : "जसमा चारवटा लक्षणहरू छन्, त्यो शुद्ध मुनाफिक (पाखण्डी) हो र जसमा तीमध्ये एउटा छ, त्यसलाई नछोडेसम्म उसमा पाखण्डको एउटा लक्षण छ: जब ऊ बोल्छ झुट बोल्छ, जब उसले सम्झौता गर्छ, धोका दिन्छ, जब उसले वाचा गर्छ, तोड्छ र जब ऊ झगडा गर्छ गालीगलौज गर्छ ।"

[सही] [मुत्तफकुन अलैहि]

الشرح

नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले चार लक्षणहरू विरुद्ध चेतावनी दिनुभएको छ । यदि ती लक्षणहरू कुनै मुस्लिममा भयो भने ऊ धेरै हदसम्म कपटीहरू जस्तै हुन्छ । हामी यहाँ ती व्यक्तिको बारेमा कुरा गर्दैछौं जसको व्यक्तित्वमा यी गुणहरू हावी हुन्छन् । यदि कसैमा कहिलेकाहीं यी गुणहरू हुन्छन् भने त्यो यसमा समावेश छैन, ती निम्न हुन् : पहिलो: जब ऊ बोल्छ, जानाजानी झूट बोल्छ र उसको बोलीमा सत्यता हुँदैन । दोस्रो : जब उसले सम्झौता गर्छ, त्यो पूरा गर्दैन र अर्को पक्षलाई धोका दिन्छ । तेस्रो : जब उसले वाचा गर्छ, पूरा गर्दैन अनि तोड्छ । चौथो: यदि उसले कसैसँग झगडा गर्छ भने उसको झगडा गम्भीर हुन्छ, ऊ सत्यबाट विचलित हुन्छ र सत्यलाई झुठो प्रमाणित गर्न झूट बोल्छ । निफाक (कपट) : मनमा लुकाएको कुरा विपरीत बाहिर अर्कै देखाउनु । यी लक्षणहरू भएको व्यक्तिमा यो अर्थ पाइन्छ । उसको कपट वास्तवमा जोसँग उसले कुरा गरेको छ, सम्झौता गरेको छ, अमानत (नासो) राखेको छ, झगडा गरेको छ र वाचा गरेको छ उसको पक्षमा लागू हुनेछ । यसको मतलब यो होइन, ऊ इस्लामको पाखण्डी हो; उसले मुस्लिम भएको बहाना गर्छ र भित्र कुफ्र लुकाएको छ । जसमा तीमध्ये एउटा पनि छ, त्यसलाई नछोडेसम्म उसमा पाखण्डको एउटा लक्षण छ ।

فوائد الحديث

निफाक (कपट) का केही लक्षणहरूको विवरण, त्यसमा पर्न विरुद्ध चेतावनी ।

हदीसको तात्पर्य : यी पाखण्डका लक्षणहरू हुन् र यी लक्षणहरू भएको व्यक्तिहरू कपटीहरू जस्तै छन् । यसको मतलब यो होइन, ऊ पाखण्डी हो; उसले मुस्लिम भएको बहाना गर्छ र भित्र कुफ्र लुकाएको छ । अर्को भनाइ : यसको तात्पर्य यी गुणहरू हावी भएको व्यक्ति हो, जसले यी गुणहरूलाई तुच्छ ठान्छ; किनभने यस्तो व्यक्ति प्राय: भ्रष्ट हुन्छ ।

गजालीले भने: धर्मको सार तीनवटा कुराहरूमा सीमित छ: वचन, कर्म र नियत । त्यसैले झुटले वचनको भ्रष्टता, विश्वासघातले कर्मको भ्रष्टता र

वाचा तोडेर नियतको भ्रष्टाचार हुने औंल्याए । किनभने वाचा तोड्ने मनसाय नभएसम्म त्यसमा केही खराबी छैन, जस्तैः पुरा गर्ने उसको दृढ नियत थियो, तर कुनै कुराले बाधा पुर्‍यायो वा उसको मनमा अर्को कुरा आयो भने, उसको तर्फबाट कुनै प्रकारको कपट हुँदैन ।

निफाक (कपट वा पाखण्ड) दुई प्रकारका हुन्छन्: ईमानमा कपट : बाहिर आफू मुस्लिम भएको नाटक गर्ने अनि भित्र कुफ्र लुकाउने र यसले मानिसलाई इस्लामको दायराबाट खारेज गर्छ । अमल (कर्म) मा कपट, जसले आफ्नो नैतिकतामा कपटीहरूको नक्कल गर्दछ र यसले इस्लामको दायराबाट खारेज गर्दैन, तर यो ठूलो पाप हो ।

इब्ने हजरले भने: विद्वानहरू सर्वसम्मतिले सहमत छन्, जसले आफ्नो तनमनले ईमान ल्याएको छ र उसम यी गुणहरू छन् भने उसलाई काफिरको रूपमा न्याय गरिनेछैन न ऊ नरकमा सधैंभरि रहने पाखण्डी हुनेछ ।

नौवीले भने: विद्वानहरूको एक समूहले भने: यसको मतलब ती पाखण्डीहरू हुन्, जो नबी (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) को समयमा थिए । तिनीहरूले ईमान ल्याए तर झूट बोले, तिनीहरूलाई धर्म र अमानत (नासो) सुम्पियो, तर तिनीहरूले धोका दिए, तिनीहरूले धर्म र यसको मद्दत गर्ने वाचा गरे, तर तिनीहरूले विश्वासघात गरे र तिनीहरूले झगडा गर्दा गालीगलौज गरे ।

التصنيفات

निफाक (पाखण्ड), पापको निन्दा, निषेधित शब्दहरू र जिब्रोका खतराहरू