إعدادات العرض
'Moge Allah het gelaat van een persoon verfraaien die iets van ons hoort en het zo doorgeeft als hij het heeft gehoord; wellicht is de boodschapper van het bericht meer inzichtelijker dan degene die het heeft gehoord.'
'Moge Allah het gelaat van een persoon verfraaien die iets van ons hoort en het zo doorgeeft als hij het heeft gehoord; wellicht is de boodschapper van het bericht meer inzichtelijker dan degene die het heeft gehoord.'
'Abdoellāh ibn Mas'oed (moge Allah tevreden zijn met hem) rapporteerde: "Ik hoorde de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zeggen: 'Moge Allah het gelaat van een persoon verfraaien die iets van ons hoort en het zo doorgeeft als hij het heeft gehoord; wellicht is de boodschapper van het bericht meer inzichtelijker dan degene die het heeft gehoord.'
الترجمة
العربية Bosanski English فارسی Français Bahasa Indonesia Русский Türkçe اردو 中文 हिन्दी Español Hausa Kurdî Português සිංහල Kiswahili অসমীয়া Tiếng Việt ગુજરાતી አማርኛ മലയാളം Românăالشرح
De profeet (vrede zij met hem) vroeg om verfraaiing, vreugde en schoonheid in dit leven en dat Allah hem zou leiden naar de schoonheid van het paradijs en zijn genot in het hiernamaals voor degene die zijn woorden hoorde, deze onthield en aan anderen doorgeeft. Soms kan degene die het bericht ontvangt, beter begrijpen en meer in staat zijn tot afleiding van kennis uit de hadith dan degene die het heeft overgebracht. De eerste persoon kan het bewaren en overdragen, terwijl de tweede persoon beter is in begrip en extraheren.فوائد الحديث
Het benadrukt het belang van het bewaren en doorgeven van de profetische traditie.
Het toont de eer en waardigheid van degenen die de hadith bestuderen en verspreiden.
Het onderstreept de waarde van de geleerden, de individuen die beschikken over diepgaand begrip en het vermogen om kennis te onttrekken uit de teksten.
Het geeft de eer van de metgezellen aan, die de woorden van de Boodschapper van Allah (vrede zij met hem) hebben gehoord en ze aan ons hebben doorgegeven.
Volgens al-Manawi laat deze hadith zien dat het niet noodzakelijk is dat de verteller van de hadith een geleerde is, maar dat de voorwaarde is dat hij het goed kan onthouden, terwijl het aan de geleerde is om te begrijpen en na te denken.
Ibn 'Uyaynah zei: "Iedereen die naar de hadith zoekt, heeft op zijn gezicht de tekenen van de vreugde van deze hadith."
Volgens de hadith zijn er twee soorten geheugen bij de hadithgeleerden: het hart en de geest, en het boek en de regels, en beiden zijn inbegrepen in de zegen die in de hadith wordt genoemd.
De interpretatie van mensen verschilt; soms is de boodschapper beter in begrip dan de ontvanger, en er zijn dragers van kennis die geen echte geleerden zijn.