فوائد الحديث

อิบนุ หะญัร กล่าวว่า: แท้จริงท่านนบีศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม สั่งพวกเขาให้ทำในสิ่งที่ง่ายต่อพวกเขา เพื่อที่พวกเขาจะได้สามารถทำอย่างต่อเนื่อง ดังที่ท่านนบีศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวไว้ในหะดีษบทอื่นว่า“การงานที่อัลลอฮ์ทรงรักมากที่สุด คือการงานที่ทำอย่างสม่ำเสมอ”

บุรุษผู้มีความดีงามไม่ควรละทิ้งความเพียรพยายามในการทำความดี โดยอ้างหรือพึ่งพาความดีที่ตนมีอยู่แล้ว

บุคคลสามารถพูดถึงคุณธรรมของตนได้ตามความจำเป็น เมื่อปลอดภัยจากการโอ้อวดหรือความเย่อหยิ่ง

สิ่งที่ประเสริฐที่สุดในการอิบาดะฮ์ คือ ความพอดีและความสม่ำเสมอ มิใช่การทำอย่างหักโหมจนถึงขั้นต้องละทิ้งในภายหลัง

อิบนุ หะญัร กล่าวว่า: เมื่อบ่าวบรรลุถึงจุดสูงสุดในการอิบาดะฮ์และได้รับผลอันงดงามจากมันแล้ว สิ่งนั้นย่อมเป็นเหตุจูงใจให้เขารักษาความสม่ำเสมอในการอิบาดะฮ์นั้น เพื่อคงไว้ซึ่งความโปรดปราน และเพื่อขอเพิ่มพูนความโปรดปรานนั้นด้วยการขอบคุณต่ออัลลอฮ์

การโกรธเมื่อละเมิดคำสั่งทางศาสนาเป็นสิ่งที่ชอบธรรม และการตักเตือนผู้มีความเข้าใจหลักศาสนาแต่บกพร่องในการเข้าใจนั้น ก็เป็นสิ่งที่ควรกระทำ เพื่อกระตุ้นให้เขาตื่นตัวและระมัดระวังมากยิ่งขึ้น

ความอ่อนโยนของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิวะสัลลัมต่อประชาชาติของท่าน แสดงให้เห็นว่า ศาสนาอิสลามนั้นเป็นศาสนาที่ง่าย ไม่ยากลำบาก และบทบัญญัติศาสนา (ชะรีอะฮ์) ก็เป็นแนวทางที่เที่ยงตรงและเปี่ยมด้วยความเมตตาและผ่อนปรน

ความปรารถนาอันแรงกล้าของเหล่าเซาะฮาบะฮ์ในการทำอิบาดะฮ์ และความปรารถนาที่จะเพิ่มพูนการกระทำความดีของตน

การหยุดอยู่ในขอบเขตที่ศาสนากำหนดไว้ ทั้งในเรื่องการถือมั่นตามหลักเข้มงวด (อะซีมะฮ์) หรือการใช้สิทธิ์ผ่อนปรน (รุคศะฮ์) และการเชื่อว่า การเลือกแนวทางที่ง่ายกว่าแต่สอดคล้องกับหลักศาสนา ย่อมดีกว่าการเลือกแนวทางที่ยากกว่าแต่ขัดกับหลักศาสนา