فوائد الحديث

অন্যায়-অত্যাচাৰৰ পৰা দূৰৈত থাকিবলৈ সদায় সচেষ্ট হ'ব লাগে।

যাৰ ওপৰত আনৰ হক (অধিকাৰ) আছে, তেনেকুৱা ব্যক্তিয়ে যিমান সোনকালে পাৰে নিজৰ সেই দায়িত্বৰ পৰা মুক্ত হ'বলৈ হাদীছটোত উৎসাহিত কৰা হৈছে।

মানুহৰ প্ৰতি অন্যায়-অত্যাচাৰ কৰিলে তথা মানুহক কষ্ট দিলে, সৎকৰ্ম বিনষ্ট হয় আৰু পৰিণাম বেয়া হয়।

বান্দাৰ অধিকাৰ খৰ্ব কৰাৰ গুনাহ আল্লাহে ক্ষমা নকৰে, যেতিয়ালৈকে সেই ব্যক্তিৰ ওচৰত ক্ষমা বিচাৰি যোৱা নহয় তথা যেতিয়ালৈকে সি মাফ কৰি নিদিয়ে।

দীনাৰ আৰু দিৰহাম হৈছে এই পাৰ্থিৱ জীৱনত কল্যাণ লাভৰ অন্যতম এটা উপায়। আনহাতে কিয়ামতৰ দিনা কল্যাণ আৰু অকল্যাণৰ মাধ্যম হৈছে কেৱল ভাল আমল আৰু বেয়া কৰ্ম।

সন্মানহানিৰ বিষয়ত কিছুমান আলিমে কৈছে: নিৰ্যাতিত ব্যক্তিজনে যদি (অপৰাধ সম্পৰ্কে) অৱগত নহয়, তেন্তে তাক জনোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই। যেনে– কোনোবাই তাক কোনো এটা বৈঠকত গালি পাৰিছিল আৰু পিছত তাওবা কৰিছে, তেন্তে তাক জনোৱাৰ প্ৰয়োজন নাই। কিন্তু তেওঁ সেই ব্যক্তিৰ বাবে ইস্তেগফাৰ কৰা উচিত আৰু দুআ কৰা উচিত, লগতে যেনেকুৱা বৈঠকত তাক গালি পাৰিছিল, তেনেকুৱা বৈঠকত তাৰ প্ৰশংসা কৰিব লাগে। এনেকুৱা কৰিলে তেওঁ সেই গুনাহৰ পৰা মুক্ত হ’ব।