فوائد الحديث

អ៊ីម៉ាំ អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ ហាទីស្ហនេះ គឺជំរុញឲ្យរួសរាន់ក្នុងការស្រាយបួសបន្ទាប់ពីប្រាកដថា ព្រះអាទិត្យពិតជាបានលិចហើយ។ ហើយអត្ថន័យរបស់វាគឺមានន័យថា កិច្ចការរបស់ប្រជាជាតិនេះនឹងនៅតែមានសណ្តាប់ធ្នាប់ និងនៅតែល្អប្រសើរ ដរាបណាពួកគេនៅតែថែរក្សាស៊ុណ្ណះមួយនេះ។ ប្រសិនបើពួកគេពន្យារពេលក្នុងការស្រាយបួស វាជាសញ្ញាបង្ហាញពីប្រការមិនល្អដែលពួកគេនឹងធ្លាក់ចូលទៅក្នុងវា។

ភាពល្អប្រសើរនៅតែបន្តមានចំពោះមនុស្ស គឺដោយសារតែការអនុវត្តតាមស៊ុណ្ណះ។ ចំណែកឯការខូចខាតនៃកិច្ចការ គឺទាក់ទងនឹងការបោះបង់នូវស៊ុណ្ណះ។

ជាការធ្វើឲ្យខុសនឹងពួកអះលីគីតាប និងពួកពិតអះ ពីព្រោះពួកគេពន្យារពេលក្នុងការស្រាយបួស។

អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ ហាទីស្ហនេះគឺមានការបញ្ជាក់ពីបុព្វហេតុរបស់វា។ អាល់មូហាល់ឡឹប បាននិយាយថា៖ បុព្វហេតុនៃការធ្វើដូច្នោះ គឺដើម្បីកុំឱ្យបន្ថែមផ្នែកនៃពេលយប់ទៅក្នុងពេលថ្ងៃ និផ្តល់ភាពងាយស្រួលសម្រាប់អ្នកតមអាហារ និងធ្វើឱ្យគេកាន់តែមានកម្លាំងសម្រាប់ការគោរពសក្ការៈ។ សាសនវិទូឥស្លាមបានឯកភាពគ្នាថា វាត្រូវបានអនុវត្តនៅពេលដែលប្រាកដថាព្រះអាទិត្យបានលិចតាមរយៈការមើលឃើញ ឬដោយការរាយការណ៍ពីសាក្សីពីរនាក់ដែលគួរឱ្យទុកចិត្ត ឬក៏សាក្សីតែម្នាក់ក៏ដោយ បើយោងទៅតាមទស្សនៈដែលត្រឹមត្រូវបំផុត។

អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ បម្រុងប្រយ័ត្ន៖ ក្នុងចំណោមពិតអះដែលគេបដិសេធ គឺអ្វីដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងសម័យនេះ ដូចជាការអាហ្សានលើកទីពីរមុនពេលហ្វាជើររះប្រមាណ២០នាទីក្នុងខែរ៉ម៉ាហ្ទន និងការពន្លត់ភ្លើងចាត់ទុកជាសញ្ញានៃការហាមឃាត់ការបរិភោគអាហារនិងផឹកសម្រាប់អ្នកដែលមានបំណងបួស ដោយអ្នកដែលបង្កើតថ្មីនោះអះអាងថា វាជាការប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការគោរពសក្ការៈប៉ុណ្ណោះ។ ខណៈដែលមានតែមនុស្សមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះដែលដឹងពីរឿងនេះ។ ការណ៍នេះក៏បាននាំឱ្យពួកគេមិនអាហ្សានម៉ាហ្គ្រិបឡើយ រហូតដល់ព្រះអាទិត្យលិចបានមួយសន្ទុះ ដោយអះអាងថា ដើម្បីឲ្យច្បាស់។ ដូច្នេះ ពួកគេបានពន្យារពេលក្នុងការស្រាយបួស និងប្រញាប់ប្រញាល់ការបរិភោគបាយបួស(សាហួរ) ដែលទាំងនេះគឺជាទង្វើដែលផ្ទុយពីស៊ុណ្ណះ។ ដោយសារតែរឿងនេះ ភាពល្អក៏បានថយចុះពីពួកគេ និងប្រការអាក្រក់ក៏បានកើនឡើងក្នុងចំណោមពួកគេ។ សូមអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់មេត្តាជួយនូវកិច្ចការទាំងនេះផងចុះ។