الشرح

انس بن مالک رضی الله عنه روایت کرده است که به کسانی که در خانه شوهر مادرش ابوطلحه رضی الله عنه بودند شراب می داد، و شراب شان در آن زمان از خرمای نا رس بود، مخلوطی از خرما و خرمای نا رس، پس نا گهان منادی از جانب رسول الله صلی الله علیه وسلم ندا کرد: آگاه باشید که همانا شراب حرام شده است، گفت: ابوطلحه به من گفت: برو بیرون و شراب را بریز، پس بیرون آمدم و آن را ریختم و شراب در کوچه های مدینه جاری شد، برخی از صحابه گفتند: کسانی که در شکم خود شراب دارند قبل از تحریم آن کشته شدند، پس الله متعال این آیت را نازل نمود: {لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جُنَاحٌ فِيمَا طَعِمُوا}. بر کسانی‌ که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته انجام داده‌اند، [ایراد و] گناهی در آنچه [پیش از حکم تحریم شراب] خورده‌اند نیست. [المائدة: 93] الآيَةَ. یعنی: بر کسانی که ایمان آورده اند آنچه قبل از تحریم شراب نوشیده اند، گناهی نیست.