فوائد الحديث

د غوره اخلاقو پر درلودلو ټینګار؛ ځکه چې ښه اخلاق له لویو نېکو خویونو څخه دي.

حق او باطل پر مؤمن نه ګډوډېږي، بلکې (مؤمن) حق په هغې رڼا سره پېژني چې په زړه کې یې ده، او له باطل څخه تېښته کوي او نه یې مني.

د ګناه له نښانو څخه د زړه خفګان او تشویش دی، او دا بد ګڼل چې خلک ترې خبر شي.

سندي ویلي: دا (خبره) په هغو شکمنو معاملو تطبيقېږي چې خلک په کې د يوې خوا د ټاکلو په اړه نه پوهيږي؛ که نه نو په شریعت کې خو د دلیل له ظاهرېدو پرته مأمور به د دې خلاف نیکي ده، او له څه نه چې منع راغلې ګناه ده، نو د زړه فتوا او تسليت ته پکې اړتیا نشته.

پدې حدیث سره د سالم فطرت لرونکي خلک مخاطب دي، نه هغوی چې زړونه یې چپه دي؛ نه ښه پېژني او نه بد بدګڼي، پرته له هغه څه چې د دوی نفسونه یې غواړي.

طیبي وایي: ویل کېږي چې حدیث کې نیکي په بېلابېلو معناوو سره تفسیر شوې، په یو ځای کې په هغه څه سره تفسیر شوې چې روح ته سکون ورکوي او زړه پرې ډاډمنېږي، په بل ځای کې په ایمان سره تفسیر شوې، په یو بل ځای کې په هغه څه سره چې الله تعالی ته دې نږدې کوي، او دلته په غوره اخلاقو سره تفسیر شوی، بیا د غوره اخلاقو تفسیر داسې شوی چې: د نورو ضرر زغمل، لږ غصه کېدل، ورین مخ او غوره وینا چې دا ټول سره په معنا کې یوبل ته نږدې دي.