فوائد الحديث

ఈ హదీథులో ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం కాలములో జకాతుల్ ఫిత్ర్ ఎంత ఇవ్వబడేది అనే విషయం తెలుస్తున్నది: అది “ఒక ‘సా’ ఆహార ధాన్యము, అది ఎంత ఖరీదు గలది, ఏ రకం ఆహార ధాన్యము అనే తేడా లేకుండా.

మానవులు ఆయా ప్రాంతాలలో ఆహారంగా తినే ఏ ఆహార ధాన్యమైనా జకాతుల్ ఫిత్ర్ గా చెల్లించవచ్చు. ఈ హదీథులో నాలుగు ఆహారపదార్థాలు పేర్కొనబడినాయి – ఎందుకంటే అవి ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం కాలములో ప్రజలు సాధారణంగా తినే ఆహారంగా ఉండేవి.

ఆహారపదార్థాలు కానివి - అంటే ఉదాహరణకు కరెన్సీ నోట్లు, నాణెములను, ధనము మొదలైనవి - జకాతుల్ ఫిత్ర్’గా పరిగణించబడవు.

“షర్హ్ ముస్లిం” పై వ్యాఖ్యానిస్తూ ఇమాం అన్’నవవీ (రహిమహుల్లాహ్) ఇలా అన్నారు: ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం వారి సహాబాలు (సహచరులు) ఏదైనా విషయం పై భిన్నాభిప్రాయం వ్యక్తపరిచినపుడు, వారిలో కొంతమంచి అభిప్రాయం మిగతా వారి అభిప్రాయం కంటే ఉత్తమమైనది అని భావించలేము. కనుక ఆ విషయానికి సంబంధించి ఇతర ఆధారాలను చూడాలి. ఈ హదీథు యొక్క స్పష్టమైన అర్థము మరియు సారూప్యత, ఈ రెండింటి వెలుగులో చూసినపుడు (జకాతుల్ ఫిత్ర్’గా) గోధుమలను ఇచ్చేట్లయితే, ఇతర ఆహార పదార్ధాల మాదిరిగానే పూర్తిగా ఒక ‘సా’ చెల్లించాలి (సగం ‘సా’ కాదు) అనే విషయం స్పష్టమవుతున్నది. కనుక అదే అంగీకారయోగ్యము, దానినే స్వీకరించాలి.

ఇమాం ఇబ్న్ హజర్ అల్ అస్ఖలానీ (రహిమహుల్లాహ్) ఇలా అన్నారు: “అబూ సయీద్ ఖుద్రీ రజియల్లాహు అన్హు హదీసులో, ఆయన ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం ప్రవచనాత్మక సంప్రదాయాలకు (హదీథులకు) కట్టుబడి ఉండేవారని మరియు వాటిని పాటించేవారని మరియు గద్యము రూపములో (వచన రూపములో) రుజువు ఉన్నప్పుడు వ్యక్తిగత తార్కికతను (ఇజ్’తిహాద్ ను) ఆశ్రయించకుండా ఉండేవారని మనకు ఆధారాలు ఉన్నాయి. అలాగే ముఆవియారజియల్లాహు అన్హు ఏమి చేసారు, దానిని ప్రజలు అంగీకరించడాన్ని గురించి చూసినట్లయితే – ఇది ఇస్లాం లో “ఇజ్’తిహాద్”కు (ఖుర్’ఆన్ మరియు హదీథుల వెలుగులో ఏదైనా విషయం పై ఙ్ఞానపూర్వకమైన తార్కిక నిర్ణయానికి రావడం) అనుమతి ఉన్నది అనే విషయాన్ని తెలియజేస్తున్నది. ఇది ప్రశంసనీయము కూడా. అయితే ఏదైనా విషయం పై ప్రవక్త సల్లల్లాహు అలైహి వసల్లం యొక్క స్పష్టమైన హదీథులు ఉన్నపుడు ఆ విషయంపై చేయబడిన “ఇజ్తిహాద్” చెల్లదు.