فوائد الحديث

বিপদ-আপদৰ সময়ত ভীত-সন্ত্ৰস্ত অৱস্থাত আল্লাহৰ ওচৰত দুআ কৰা অনিবাৰ্য্য।

কঠিন পৰিস্থিতিত এই দুআটো পাঠ কৰা মুস্তাহাব।

ৰহমানে অৱস্থান কৰা আৰচটো হৈছে সকলো মখলুকৰ ঊৰ্দ্ধত, সকলো সৃষ্টিতকৈ ডাঙৰ আৰু সকলো সৃষ্টিতকৈ মহান। নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে ইয়াৰ বৈশিষ্ট্য বৰ্ণনা কৰি কৈছে, এইখন হৈছে অত্যন্ত মহান আৰু সন্মানীয়।

দুআটোত আকাশমণ্ডল আৰু পৃথিৱীৰ কথাও বিশেষভাৱে উল্লেখ হৈছে। কিয়নো এই দুটাও হৈছে দৃশ্যমান মহা সৃষ্টি।

ত্বীবি ৰাহিমাহুল্লাহে কৈছেঃ ৰব্ব (প্ৰতিপালক) শব্দ ব্যৱহাৰ কৰি প্ৰশংসা আৰম্ভ কৰা হৈছে, যাতে এইটো বিপদ-আপদ দূৰ কৰাৰ অনুকূল হয়। কিয়নো ৰব্ব বা প্ৰতিপালকে দুখ-কষ্ট আদি দূৰ কৰিবলৈ সক্ষম। ইয়াত লা ইলাহা ইল্লাল্লাহো ব্যৱহাৰ কৰা হৈছে, কাৰণ এইটো হৈছে তাওহীদৰ প্ৰতীক, লগতে এইটো হৈছে মহান আল্লাহক সকলো প্ৰকাৰ বাতিল উপাস্যৰ পৰা পৃথক ঘোষণা কৰাৰ মূল বাণী। লগতে মহান বুলি কোৱা হৈছে, কিয়নো তেওঁ সকলো ক্ষেত্ৰতে ক্ষমতাৱান। তেওঁ সহনশীল, এইটোৱে প্ৰমাণ কৰে যে, তেওঁ সৰ্বজ্ঞ। কাৰণ মূৰ্খৰ ভিতৰত সহনশীলতা নাথাকে আৰু উদাৰতাও নাথাকে। এই দুয়োটা গুণ হৈছে সন্মানজনক গুণৰ মূল ভিত্তি।