فوائد الحديث

দুজনী অথবা একাধিক স্ত্ৰীসকলৰ মাজত সমানভাৱে বণ্টন কৰা অনিবাৰ্য্য। এজনীক এৰি আনজনীৰ প্ৰতি অধিক ধাৱিত হোৱা হাৰাম। সাধ্য অনুযায়ী ভৰণ-পোষণ, ৰাতি অতিবাহিত কৰা আৰু ভাল ব্যৱহাৰৰ ক্ষেত্ৰত সমতা ৰাখিব লাগে।

মানুহৰ সাধ্যত থকা বিষয়ত সমতা ৰাখিবলৈ কোৱা হৈছে। আনহাতে যিটো বিষয় মানুহৰ আয়ত্ত্বত নাই তেনেকুৱা বিষয় এই হাদীছৰ অন্তৰ্ভুক্ত নহয়, যেনে- অন্তৰ ধাৱিত হোৱা, কোনোবা এজনীক বেছি ভাল লগা আদি। এই কথাকে ইংগিত কৰি পৱিত্ৰ কোৰআনত আল্লাহে কৈছেঃ "আৰু তোমালোকে যিমানেই ইচ্ছা নকৰা কিয় তোমালোকৰ স্ত্ৰীসকলৰ মাজত তোমালোকে কেতিয়াও সমান ব্যৱহাৰ কৰিব নোৱাৰিবা।" (ছুৰা নিছাঃ ১২৯)

আমল অনুসৰিয়ে প্ৰতিদান দিয়া হয়। যিহেতু ব্যক্তিজনে পৃথিৱীত এজনী স্ত্ৰীক এৰি আনজনীৰ প্ৰতি বেছি ঢাল খাইছিল, সেয়ে কিয়ামতৰ দিনা তাৰ শৰীৰৰ এটা অংশ ঢাল খাই থাকিব।

মানুহৰ অধিকাৰৰ প্ৰতি গুৰুত্ব দিয়াটো অত্যন্ত জৰুৰী, এই ক্ষেত্ৰত কোনো ধৰণৰ ৰেহাই দিয়া নহয়; মানুহে নিজৰ অধিকাৰ পাবলৈ অত্যন্ত চিন্তিত থাকে আৰু সকলো সম্ভৱ প্ৰয়াস কৰে, ঠিক সেইদৰেই যিদৰে এজন কৃপণ ব্যক্তিয়ে সৰ্বতো প্ৰকাৰে সতৰ্ক থাকে।

যদি স্ত্ৰীসকলৰ মাজত ন্যায় ব্যৱহাৰ কৰাৰ ক্ষেত্ৰত আশংকা হয়, তেন্তে একাধিক স্ত্ৰীক বিবাহ নকৰাই ভাল। যাতে তাৰ দ্বাৰা কোনো গুনাহ নহয়। মহান আল্লাহে পৱিত্ৰ কোৰআনত কৈছেঃ "আৰু যদি আশংকা কৰা যে, (সিহঁতৰ মাজত) সুবিচাৰ কৰিব নোৱাৰিবা তেনেহ’লে এজনীকেই (বিবাহ কৰোৱা)।" (ছুৰা নিছাঃ ৩)