إعدادات العرض
اگر انسان يک دره ی پر از طلا داشته باشد، دوست دارد که صاحب دو دره ی طلا باشد و فقط خاک است که دهان انسان را پُر می كند؛ و هرکس توبه نمايد، الله توبه اش را می پذيرد.
اگر انسان يک دره ی پر از طلا داشته باشد، دوست دارد که صاحب دو دره ی طلا باشد و فقط خاک است که دهان انسان را پُر می كند؛ و هرکس توبه نمايد، الله توبه اش را می پذيرد.
از عبدالله بن عباس و انس بن مالک و عبدالله بن زبیر و ابوموسی اشعری رضی الله عنهم روایت است که می گويند: رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمود: «لَوْ أنَّ لاِبْنِ آدَمَ وَادِيًا مِنْ ذَهَبٍ، أحَبَّ أَن يکونَ لَهُ وَادِيَانِ، وَلَن يَمْلأَ فَاهُ إِلاَّ التُّرَابُ، وَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَى مَنْ تَابَ»: «اگر انسان يک دره ی پر از طلا داشته باشد، دوست دارد که صاحب دو دره ی طلا باشد و فقط خاک است که دهان انسان را پُر می كند؛ و هرکس توبه نمايد، الله توبه اش را می پذيرد».
[صحیح است] [به روایت بخاری - به روایت مسلم - هر دو روایت متفق علیه است]
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Bahasa Indonesia Türkçe اردو 中文 हिन्दी Français Kurdî Русскийالشرح
رسول الله صلی الله علیه وسلم خبر می دهد که اگر آدمی زاد دره ای پر از طلا داشته باشد، از حرصی که دارد و بخشی از سرشت او است، بازهم دوست دارد صاحب دره ی دیگری از طلا باشد؛ و همواره حریص و مشتاق دنیاست تا اینکه می میرد و شکمش از خاک قبرش پر می شود.