هیچکس دیگری را متهم به فسق یا کفر نمی کند مگر اینکه فسق و کفر به خود او بازمی گردد، در صورتی که دوستش چنین نباشد.

هیچکس دیگری را متهم به فسق یا کفر نمی کند مگر اینکه فسق و کفر به خود او بازمی گردد، در صورتی که دوستش چنین نباشد.

از ابوذر رضی الله عنه روايت است که از رسول الله صلى الله عليه وسلم شنيده که فرمودند: «لا يَرْمِي رَجُلٌ رَجُلاً بِالفِسْقِ أَوِ الكُفْرِ، إِلاَّ ارْتَدَّتْ عَلَيْهِ، إنْ لَمْ يَكُنْ صَاحِبُهُ كذَلِكَ»: «هیچکس دیگری را متهم به فسق یا کفر نمی کند مگر اینکه فسق و کفر به خود او بازمی گردد، در صورتی که دوستش چنین نباشد».

[صحیح است] [به روایت بخاری]

الشرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم حرام کرده که کسی به دوستش بگوید: ای فاسق، ای کافر؛ چون در صورتی که دوستش چنین نباشد، این کلمه به گوینده ی آن بازمی گردد.

التصنيفات

كفر, تبهكارى