“ចូរពួកអ្នកកុំបួសមុនខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃ លើកលែងតែអ្នកដែលមានទម្លាប់បួសជាប្រចាំ ចូរឲ្យគេបួសចុះ”។

“ចូរពួកអ្នកកុំបួសមុនខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃ លើកលែងតែអ្នកដែលមានទម្លាប់បួសជាប្រចាំ ចូរឲ្យគេបួសចុះ”។

អំពី អាពូហ៊ូរ៉យរ៉ោះ رضي الله عنه បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “ចូរពួកអ្នកកុំបួសមុនខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃ លើកលែងតែអ្នកដែលមានទម្លាប់បួសជាប្រចាំ ចូរឲ្យគេបួសចុះ”។

[صحيح] [متفق عليه]

الشرح

ណាពី ﷺ លោកបានហាមឃាត់មិនឲ្យបួសមុនខែរ៉ម៉ាហ្ទនមួយថ្ងៃ ឬពីរថ្ងៃដោយនៀតថា ជាការប្រុងប្រយ័ត្នសម្រាប់ខែរ៉ម៉ាហ្ទននោះឡើយ ពីព្រោះកាតព្វកិច្ចនៃការបួសខែរ៉ម៉ាហ្ទន គឺផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងការឃើញខ្នើតខែ ដូច្នេះមិនចាំបាច់ដាក់បន្ទុកលើខ្លួនឯងនោះទេ លើកលែងតែអ្នកដែលមានទម្លាប់បួសជាប្រចាំ ដូចជាបួសមួយថ្ងៃ ខានមួយថ្ងៃ ឬបួសថ្ងៃចន្ទនិងថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ គឺគេអាចបន្តការបួសរបស់ខ្លួនបាន។ នេះមិនរាប់ថាជាការត្រៀមស្វាគមន៍ខែរ៉ម៉ាហ្ទននោះទេ។ ករណីនេះក៏អនុវត្តចំពោះការបួសដែលជាកាតព្វកិច្ចដទៃទៀតផងដែរ ដូចជាការបួសសង និងការបួសលាបំណន់(ណាហ្សើរ)ជាដើម។

فوائد الحديث

ហាមឃាត់ពីការដាក់បន្ទុកលើខ្លួនឯងហួសហេតុ ហើយចាំបាច់ត្រូវរក្សាការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់)ដូចដែលច្បាប់បានបញ្ញត្តិដោយមិនបន្ថែម ឬបន្ថយឡើយ។

បុព្វហេតុ ឬគោលបំណងនៃការហាមឃាត់នេះ(អល់ឡោះដឹងច្បាស់បំផុត) គឺដើម្បីបែងចែករវាងការគោរពសក្ការៈដែលជាកាតព្វកិច្ច(វ៉ាជិប)ចេញពីការគោរពសក្ការៈដែលជាការស្ម័គ្រចិត្ត(ស៊ូណិត) និងដើម្បីត្រៀមខ្លួនសម្រាប់ខែរ៉ម៉ាហ្ទនដោយមានថាមពលនិងឆន្ទៈពេញលេញ ព្រមទាំងដើម្បីឱ្យការបួសក្លាយជានិមិត្តសញ្ញានៃខែដ៏ប្រសើរថ្លៃថ្លានេះ។

التصنيفات

Fasting on the Day of Doubt