الشرح

Пратеникот салаллаху алејхи ве селем, се молел со дова во која ги споил основите на благородниот морал заради којшто бил испратен, а тоа е добрината на верата, на овој свет и на ахиретот. Тој во овие кратки изрази ги потцртал овие три сеопфатни принципи, започнал со исправноста на верувањето со кое доаѓа убав живот на двете живеалишта, па рекол: „Аллаху мој, поправи ја мојата вера“, со упатување да постапувам според нејзините правила на најпотполн начин. „Која е моја сигурност“, која е чувар на сите мои работи. Ако мојата вера е расипана, и моите работи ќе бидат расипани, а јас ќе пропаднам и ќе изгубам. И бидејќи посакуваното подобрување на верата не може да се постигне освен со подобрување на овој свет, тој рече: „Дај ми добро на овој свет“, со тоа што ќе ми дадеш физичко здравје, сигурност, ризк, чесна жена, добро потомство и сè што ми треба, и тоа да биде халал и да ми помага во послушноста кон Тебе. Потоа ја спомна причината зошто тоа да се подобри; велејќи: „Затоа што тука живеам“ тука е местото каде опстојувам за времетраењето на мојот живот. „Уреди го мојот ахирет (оној свет) каде ќе бидам оживеан“, моето враќање и средбата со Тебе со добрите дела и Аллаховото упатство за Аллаховиот роб да прави богоугодни дела, да биде искрен и да заврши со убав крај. Аллаховиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, го спомна оној свет после овој свет. Затоа што првото е средство за поправање на второто, па кој е исправен во својот световен живот во согласност со Аллаховата волја, неговиот задгробен живот ќе биде исправен за него и тој ќе биде среќен во него. „Мојот живот“ и должината на моето живеење „нека биде зголемување на секое добро“, да ги зголемам добрите дела „а смртта нека биде“ и нејзиното брзо доаѓање „спас од сѐ што е лошо“, од искушение, неволја, непослушност и безгрижност, и избавување од маките и тагите на овој свет и постигнување на спокој.