لَيْسَ الْمُؤْمِنُ بِالطَّعَّانِ وَلاَ اللَّعَّانِ وَلاَ الفَاحِشِ وَلاَ البَذِيءِ». مؤمن عیبجو و لعن کننده و دشنام دهنده و بدزبان و بی‌حیاء نیست

لَيْسَ الْمُؤْمِنُ بِالطَّعَّانِ وَلاَ اللَّعَّانِ وَلاَ الفَاحِشِ وَلاَ البَذِيءِ». مؤمن عیبجو و لعن کننده و دشنام دهنده و بدزبان و بی‌حیاء نیست

از عبدالله بن مسعود رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَيْسَ الْمُؤْمِنُ بِالطَّعَّانِ وَلاَ اللَّعَّانِ وَلاَ الفَاحِشِ وَلاَ البَذِيءِ». مؤمن عیبجو و لعن کننده و دشنام دهنده و بدزبان و بی‌حیاء نیست.

[صحیح] [ترمذی روایت کرده]

الشرح

پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند که کار مؤمن با ایمان کامل این نیست که عیبگوی نسب به مردم باشد، و یا زیاد دشنام لعن بدهد، و نه در فعل فحاشی کند و نه در گفتار که هیچ شرم نداشته باشد.

فوائد الحديث

نفی ایمان در نصوص شرعی صورت نمی گیرد مگر به انجام دادن حرام و یا ترک نمودن واجب.

تشویق به حفظ جوارح و نگهداری آنها از بدی ها، به ویژه زبان.

السندی می‌گوید: و صیغۀ مبالغه در (الطعّان، واللعّان) که طعن و لعن نشانۀ عدۀ معدودی که مستحق آن هستند، به متصف بودن به صفات اهل ایمان خدشه وارد نمی‌کند.

التصنيفات

اخلاق پسندیده, آداب سخن گفتن و خاموشی