الشرح

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ออกจากที่ของภรรยาของท่านมารดาแห่งศรัทธาชนท่านหญิง ญุวัยรียะฮ์ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ในตอนเช้าของการละหมาดศุบฮิ ขณะที่เธอนั่งรำลึกถึงอัลลอฮ์อยู่ แล้วท่านก็กลับมาในเวลาสาย และนางก็ยังนั่งอยู่ในที่ของนาง แล้วกล่าวว่า: เจ้ายังอยู่ในสภาพเดิมที่ฉันจากเจ้าไปใช่หรือเปล่า? เธอกล่าวว่า: ใช่แล้ว แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า: ฉันกล่าวคำพูดสี่คำหลังจากที่ฉันจากเจ้าไป และฉันกล่าวซ้ำสามครั้ง หากนำคำพูดเหล่านั้นมาเปรียบเทียบกับสิ่งที่ท่านกล่าวตลอดเวลาที่ท่านนั่งอยู่ คำพูดเหล่านั้นจะมีน้ำหนักมากกว่าในแง่ของผลบุญ: (มหาบริสุทธิ์แด่พระเจ้า) และให้ความบริสุทธิ์แด่พระองค์จากข้อบกพร่องทั้งหลาย (และการสรรเสริญจงมีแด่พระองค์) เนื่องจากพระองค์ทรงได้รับคำสรรเสริญอันงดงาม ซึ่งพระองค์ทรงชี้นำสู่หนทางนี้ (จำนวนสิ่งที่พระองค์ทรงสร้าง) ซึ่งไม่มีใครสามารถนับได้เว้นแต่พระเจ้า (และความพอใจในพระองค์เอง) เท่าที่พระองค์ทรงพอพระทัยบรรดาปวงบ่าวของพระองค์ ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่สามารถวัดหรือประมาณได้ (น้ำหนักแห่งบัลลังก์ของพระองค์) ซึ่งเป็นสิ่งถูกสร้างที่ยิ่งใหญ่และหนักที่สุด (และหมึกของพระวจนะของพระองค์) คำพูดของพระเจ้านั้น ไม่สามารถจำกัดหรือหมดสิ้นได้ คำกล่าวนี้ครอบคลุมความหมายทั้งสามมิติ เพราะหมึกที่ใช้ในการบันทึกคำพูดของพระองค์ ผู้ทรงบริสุทธิ์นั้น ไม่มีที่สิ้นสุดทั้งในแง่ของความยิ่งใหญ่ คุณลักษณะ และจำนวนของมัน แต่ความหมายคือ การเน้นให้เห็นถึงความมากมายยิ่งใหญ่ เพราะพระองค์กล่าวถึงสิ่งที่จำกัดด้วยการนับจำนวนมากมายของสิ่งที่ถูกสร้างขึ้น จากนั้นทรงยกระดับไปสู่สิ่งที่ยิ่งใหญ่กว่านั้น โดยแสดงออกด้วย 'ความพอพระทัยของพระองค์เอง' และต่อมาคือ 'น้ำหนักของบัลลังก์' ซึ่งเป็นสิ่งสร้างที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ดังนั้น สิ่งแรกสื่อถึงจำนวนและปริมาณ สิ่งที่สองสื่อถึงคุณลักษณะและคุณภาพ และสิ่งที่สามสื่อถึงความยิ่งใหญ่และน้ำหนักอันมหาศาล