فوائد الحديث

ৰাছুলুল্লাহ চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে যেতিয়া সন্তুষ্ট হৈছিল বা কোনো বস্তুক দেখি আনন্দ পাইছিল, তেতিয়া তেখেতে মিচিকিয়া হাঁহিছিল।

ইবনে হাজাৰে কৈছেঃ (ما رأيته مُستجْمِعًا) হাদীছটোৰ এই বাক্যটোৰ অৰ্থ হৈছে, মই তেখেতক কেতিয়াও এনেকৈ হঁহা দেখা নাই যে, তেখেত সম্পূৰ্ণৰূপে হাঁহিত ব্যস্ত হৈ পৰিছে আৰু জোৰে জোৰে হাঁহিছে, যেনিবা সম্পূৰ্ণৰূপে হাঁহিত মনোনিৱেশ কৰিছে।

অধিক হঁহা আৰু বৰকৈ মুখ মেলি উচ্চস্বৰে হঁহাটো পুণ্যৱানসকলৰ বৈশিষ্ট্য নহয়।

অত্যাধিক হাঁহিয়ে ভাতৃসকলৰ মাজত মানুহৰ গাম্ভীৰ্য্যতা আৰু সন্মান লাঘৱ কৰে।