فوائد الحديث

სიზმრების სახეები: 1. კეთილი სიზმარი – ეს არის ჭეშმარიტი სიზმარი და ალლაჰისგან მოცემული სასიხარულო ამბავი, რომელსაც ადამიანი თავად ხედავს ან მისთვის არის ნაჩვენები.

2. სულის საუბარი – ეს არის ის, რასაც ადამიანი ფიქრობს თავის თავზე სიფხიზლის დროს და რაც აისახება სიზმარში.

3. შაიტნის მიბიძგება და დაშინება – ეს არის შაიტნის მცდელობა, რათა ადამის შვილი დააშინოს და დაამწუხროს საშინელი ხილვებით.

როცა ადამიანი ხედავს კეთილ სიზმარს, მისგან მოითხოვება სამი რამ: 1. განადიდოს ალლაჰი ამ სიზმრისთვის; 2. გაიხაროს მასზე;

3. მოუყვეს მის შესახებ იმ ადამიანებს, ვინც უყვარს, მაგრამ არ მოუყვეს მათ, ვისთანაც ცუდი ურთიერთობა აქვს.

არასასურველი სიზმრების ეთიკისგან გამომდინარეობს ხუთი რამ: 1. თავშესაფრის ძიება ალლაჰთან მისი ბოროტებისგან.

2. შაიტნის ბოროტებისგან თავშესაფრის ძიება.

3. გაღვიძებისას მარცხნივ სამჯერ გადაფურთხება.

4. ამ სიზმრის არავისთან არ გახსენება.

5. თუ ადამიანი აპირებს ძილში დაბრუნებას, უნდა შეიცვალოს გვერდი, რომელზეც იწვა. ამის შედეგად, ეს სიზმარი მას ზიანს არ მოუტანს.

იბნ ჰაჯარმა თქვა: «ამაში სიბრძნეა ის, რომ თუ ადამიანი კეთილ სიზმარს მოუყვება მას, ვინც არ უყვარს, მან შეიძლება განმარტოს სიზმარი არასასურველი ფორმით, იქნება ეს მტრობის ან შურის გამო. ამის შედეგად, სიზმარი შეიძლება სწორედ ისე ახდეს, როგორც ეს არასასურველად იქნა განმარტებული, ან ეს გამოიწვევს ადამიანის მწუხარებასა და წყენას. ამიტომ, არ არის რეკომენდებული სიზმრის მოყოლა იმ ადამიანისთვის, ვინც არ უყვარს».

ალლაჰის განდიდება მისი უწყვეტი და განახლებადი წყალობებისთვის, რადგან ეს ეხმარება მათ დაცვას და გაგრძელებას.