(ឱព្រះជាម្ចាស់នៃមនុស្សលោក! សូមទ្រង់បំបាត់ជំងឺនេះ និងឲ្យគាត់បានជាសះស្បើយផង។ ទ្រង់ជាអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ។…

(ឱព្រះជាម្ចាស់នៃមនុស្សលោក! សូមទ្រង់បំបាត់ជំងឺនេះ និងឲ្យគាត់បានជាសះស្បើយផង។ ទ្រង់ជាអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ។ គ្មានអ្នកណាមានលទ្ធភាពក្រៅពីទ្រង់ដែលអាចធ្វើឲ្យជាទាំងស្រុងពីជំងឺទាំងពួងឡើយ)។

អំពី អាអ៊ីស្ហះ អ៊ុមមុលមុមីនីន رضي الله عنها បាននិយាយថា៖ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ កាលណាលោកទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺ លោកតែងបួងសួងឲ្យអ្នកជំងឺដោយសូត្រថា៖ أَذْهِبِ الْبَاسَ، رَبَّ النَّاسِ، وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا (ឱព្រះជាម្ចាស់នៃមនុស្សលោក! សូមទ្រង់បំបាត់ជំងឺនេះ និងឲ្យគាត់បានជាសះស្បើយផង។ ទ្រង់ជាអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ។ គ្មានអ្នកណាមានលទ្ធភាពក្រៅពីទ្រង់ដែលអាចធ្វើឲ្យជាទាំងស្រុងពីជំងឺទាំងពួងឡើយ)។

[صحيح] [متفق عليه]

الشرح

នៅពេលដែលណាពី ﷺ ទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺ លោកតែងបួងសួងឲ្យអ្នកជំងឺដោយពោលថា៖ أَذْهِبِ الْبَاسَ، رَبَّ النَّاسِ، وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِي، لَا شِفَاءَ إِلَّا شِفَاؤُكَ، شِفَاءً لَا يُغَادِرُ سَقَمًا (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់នៃមនុស្សលោក! សូមទ្រង់បំបាត់ជំងឺនេះ និងឲ្យគាត់បានជាសះស្បើយផង។ ទ្រង់គឺជាអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ។ គ្មានអ្នកណាមានលទ្ធភាពក្រៅពីទ្រង់ដែលអាចធ្វើឲ្យជាទាំងស្រុងពីជំងឺទាំងពួងឡើយ)។ មានន័យថា៖ ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់នៃមនុស្សលោក ជាអ្នកបង្កើតពួកគេ និងជាអ្នកបីបាច់ពួកគេ! សូមទ្រង់មេត្តាបំបាត់ជំងឺនេះ និងឲ្យអ្នកជំងឺនេះបានជាសះស្បើយផង។ ទ្រង់គឺជាអ្នកឲ្យជាសះស្បើយ។ គ្មានអ្នកណាមានលទ្ធភាពក្រៅពីទ្រង់ដែលអាចធ្វើឲ្យជាទាំងស្រុងពីជំងឺទាំងពួងឡើយ។

فوائد الحديث

អ្នកដែលឲ្យជាសះស្បើយ គឺអល់ឡោះជាម្ចាស់តែមួយគត់។ ចំណែកគ្រូពេទ្យ និងថ្នាំពេទ្យគ្រាន់តែជាមូលហេតុប៉ុណ្ណោះដែលវាមិនអាចផ្តល់ជាប្រយោជន៍ឬបង្កគ្រោះថ្នាក់បានឡើយ លើកលែងតែដោយការអនុញ្ញាតពីអល់ឡោះ។

ការទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺ គឺជាសិទ្ធិមួយរវាងជនមូស្លីមទាំងឡាយ ហើយចំពោះគ្រួសារ គឺរឹតតែសំខាន់។

លើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកដែលទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺបួងសួងឲ្យអ្នកជំងឺដោយសូត្រនូវទូអាដ៏ប្រពៃនេះដែលមានភស្តុតាងបញ្ជាក់។

ក្នុងចំណោមការចង្អុលបង្ហាញរបស់ណាពី ﷺ គឺការព្យាបាលដោយការស្តោះផ្តុំតាមបែបឥស្លាមតាមរយៈគម្ពីរគួរអាន និងទូអាល្អៗ។ ពិតណាស់ ណាពី ﷺ លោកតែងស្តោះផ្តុំឲ្យខ្លួនឯងពេលលោកមានជំងឺ ព្រមទាំងស្តោះផ្តុំឲ្យក្រុមគ្រួសាររបស់លោក ក៏ដូចជាអ្នកដទៃទៀតផងដែរ។

អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ គេអាចមានការងឿងឆ្ងល់ចំពោះការបួងសួងឲ្យអ្នកជំងឺជាសះស្បើយ ខណៈដែលជំងឺ គឺជួយលុបលាងនូវបាបកម្ម និងទទួលបានផលបុណ្យដូចដែលមានបញ្ជាក់ក្នុងហាទីស្ហជាច្រើន។ ចម្លើយគឺ ការបួងសួង(ទូអា) គឺជាការគោរពសក្ការៈ(អ៊ីហ្ពាហ្ទាត់)។ វាមិនប៉ះពាល់ដល់ផលបុណ្យនិងការលុបលាងបាបកម្មនោះទេ ព្រោះទាំងពីរនេះកើតឡើងនៅពេលចាប់ផ្តើមនៃជំងឺ និងការការទទួលយកដោយអត់ធ្មត់ចំពោះវា។ អ្នកបួងសួងស្ថិតនៅចន្លោះប្រការល្អពីរ គឺការទទួលបានអ្វីដែលខ្លួនប្រាថ្នា ឬត្រូវបានជំនួសដោយអ្វីដែលល្អប្រសើរ ឬត្រូវបានដកចេញនូវគ្រោះថ្នាក់ផ្សេងៗ។ ទាំងអស់នេះ គឺជាក្តីសប្បុរសរបស់អល់ឡោះជាម្ចាស់។

التصنيفات

Ruqyah (Healing and Protective Supplications), Manners of Visiting the Sick