الشرح

अब्दुल्लाह बिन मसऊद (रजियल्लाहु अन्हु) ले वर्णन गरेका छन्, हामीलाई अल्लाहको रसूल (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले भन्नुभयो; जो सादिक; आफ्नो वचनमा सत्य र मस्दूक; जसलाई अल्लाहले सत्यवादी घोषित गर्नुभएको छ । उहाँले भन्नुभयो: तिमीहरु मध्ये प्रत्येकको जन्मको आधार जम्मा गरिन्छ, अर्थात् पुरुषले आफ्नी श्रीमतीसँग सहवास गर्दा महिलाको पाठेघरमा छरिएको वीर्य चालीस दिनसम्म शुक्रकीटको रूपमा संकलन गरिन्छ । त्यसपछि यो रगतको डल्लो (अलकह) अर्थात बाक्लो र स्थिर रगतको रूप लिन्छ । यो काम दोस्रो चालीस दिनमा गरिन्छ । त्यसपछि यो मासुको टुक्रा (मुज्गह) बन्छ जुन एक टोकाइमा चपाउन सकिन्छ। यो तेस्रो चालीस दिनमा हुन्छ । त्यसपछि अल्लाहले एक स्वर्गदूत (मलाइकह) पठाउनुहुन्छ, जसले तेस्रो चालीस दिनपछि आत्मा (रूह) हाल्छ । स्वर्गदूत (मलाइकह) लाई चार चीजहरू लेख्न आदेश दिइन्छ : पहिलो कुरा उनको रोजीरोटी र जीविकोपार्जन हो अर्थात उसले जीवनमा पाउने सुख-सुविधाहरू । दोस्रो कुरा उनको उमेर हो । अर्थात् यो संसारमा कति दिन बाँच्ने हो । तेस्रो कुरा उसको कर्म लेखिन्छ, उसले के गर्छ ? चौथो कुरा ऊ भाग्यमानी हुने कि अभागी यानि दुखी हुने कि सुखी ? त्यसपछि अल्लाहको पैगम्बर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) ले कसम खानुभयो, एउटा व्यक्ति मानिसहरूको नजरमा स्वर्गवासीहरूको कर्म गरिरहन्छ । मानौ स्वर्ग पुग्नमा एक हात जति मात्रै दुरी बाँकी हुन्छ र अचानक भाग्यमा लेखिएको हावी हुन्छ र उसले नर्कवासीको कर्म गर्न थाल्दछ र ऊ नर्कमा जान्छ । किनभने कर्म स्वीकार गरिने शर्त भनेको व्यक्ति त्यसमा अडिग रहनु र परिवर्तन नहुनु हो । अर्को व्यक्ति त्यो हो जसले मानिसहरूको नजरमा नर्कमा प्रवेश गर्ने कर्महरू गरिरहन्छ । मानौ उसको र नर्कको बीचमा एक हात जति मात्रै दुरी बाँकी छ र अचानक लेखिएको भाग्य हावी हुन्छ र उसले असल कर्म गर्न थाल्दछ र स्वर्गमा प्रवेश पाउँछ ।