الشرح

ਨਬੀ ﷺ ਜਦੋਂ ਨਮਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਤਕਬੀਰ ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ, ਫਾਤਿਹਾ ਪੜ੍ਹਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋੜ੍ਹਾ ਸਮਾਂ ਖਾਮੋਸ਼ ਰਹਿੰਦੇ ਸਨ। ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਉਹ ਨਮਾਜ਼ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕੁਝ ਦੁਆਵਾਂ ਨਾਲ ਕਰਦੇ ਸਨ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੁਆਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹ ਹੈ: «ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ, ਮੇਰੇ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਉਹ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖ ਜਿਵੇਂ ਤੂੰ ਮਸ਼ਰਿਕ ਅਤੇ ਮਗਰਬ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਦੂਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ, ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰ ਜਿਵੇਂ ਸਫੈਦ ਕੱਪੜਾ ਗੰਦਾ ਹੋਣ ਤੋਂ ਸਾਫ਼ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਅੱਲਾਹੁਮਮਾ, ਮੈਨੂੰ ਪਾਣੀ, ਬਰਫ ਅਤੇ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਤੋਂ ਧੋ ਦੇ।» ਉਹ ਅੱਲਾਹ ਤਆਲਾ ਨੂੰ ਦੋਆ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਇੰਨਾ ਫਾਸਲਾ ਰੱਖੇ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਮੁਲਾਕਾਤ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮਸ਼ਰਿਕ ਅਤੇ ਮਗਰਬ ਕਦੇ ਮਿਲਦੇ ਨਹੀਂ। ਜੇ ਗੁਨਾਹ ਹੋ ਵੀ ਜਾਵਣ ਤਾਂ ਅੱਲਾਹ ਉਸਨੂੰ ਸਾਫ਼ ਕਰੇ, ਬਿਲਕੁਲ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸਫੈਦ ਕੱਪੜੇ ਤੋਂ ਗੰਦੀ ਲੱਗੀ ਚੀਜ਼ ਹਟਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਗੁਨਾਹਾਂ ਨੂੰ ਪਾਣੀ, ਬਰਫ ਅਤੇ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਨਾਲ ਧੋ ਕੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਗਰਮੀ ਅਤੇ ਅੱਗ ਨੂੰ ਬੰਦ ਕਰ ਦੇਵੇ।