الشرح

මෙම හදීසයේ මුස්ලිම්වරුන් ඇසුරු කිරීමේදී අප මත අනිවාර්යය වන ඇතැම් කරුණු වෙත නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමා අපට මග පෙන්වා ඇත. එය අප එකිනෙකා ආදරයෙන් හා සෙනෙහසින් සදාචාර ගතිපැවතුම් වෙත අපට මග පෙන්වන, නපුරුකම් කිරීමෙන් අප දුරස් කරන, අපගේ හදවත්වලින් ක්රෝධය ඉවත් කරන, එකිනෙකා කටයුතු කිරීමේදී ඊර්ෂ්යාව, අසාධාරණය හා වංචාව හා එවන් හිංසාකාරී එකිනෙකා වෙන්කරවන කටයුතු වලින් තොරව ශ්රේෂ්ඨ ලෙස කටයුතු කිරීමට සළසන ආගමික දැහැමි කටයුතු එකිනෙකා මත ක්රියාත්මක කිරීමෙනි. සැබැවින්ම මුස්ලිම්වරයා තම සහෝදරයාට හිංසා පමුණුවීම තහනම් වේ. එය ධනයෙන් හෝ ක්රියාවෙන් හෝ අතින් හෝ දිවෙන් හෝ වුව ද සමානය. සෑම මුස්ලිම්වරයකුම අනෙක් මුස්ලිම්වරයාට ඔහුගේ ජීවිතය ඔහුගේ ධනය ඔහුගේ මාන්යය කෙළසීම තහනම් වන්නේය. සැබැවින් ගෞරවය හා ශ්රේෂ්ඨත්වය පවතින්නේ තක්වා හෙවත් දෙවියන් පිළිබඳ වූ බිය හැඟීම පදනම් කර ගනිමිනි.