فوائد الحديث

Ang ḥadīth na ito ay kabilang sa isinasalaysay ng Propeta (basbasan siya ni Allāh at pangalagaan) tungkol sa Panginoon niya at tinatawag na banal o pandiyos na ḥadīth. Ito ay ang ḥadīth na ang pananalita at ang kahulugan ay mula kay Allāh, gayon pa man wala rito ang mga kakanyahan ng Qur'ān na ikinabukod ng mga ito sa iba, gaya ng pagpapakamananamba sa pagbigkas nito, pagsasagawa ng kadalisayan para rito, paghahamon nito, paghihimala, at iba pa rito.

Nagsabi si Al-Ājurrīy: Tunay na ang mga alagad ng katotohanan ay naglalarawan kay Allāh (kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan) ng ipinanlarawan Niya sa sarili Niya (kamahal-mahalan Siya at kapita-pitagan), ng ipinanlarawan ng Sugo Niya (basbasan Niya ito at pangalagaan), at ng ipinanlarawan ng mga Kasamahan (malugod si Allāh sa kanila). Ito ay ang doktrina ng mga maalam kabilang sa mga sumunod at hindi gumawa ng bid`ah." Kaya ang mga alagad ng Sunnah ay nagpapatibay para kay Allāh ng pinagtibay Niya para sa sarili Niya na mga pangalan at mga katangian nang walang taḥrīf (pagpapalihis ng kahulugan), walang ta'til (pagsira sa kahulugan nito), walang takyīf (pagdedetalye ng kahulugan), at walang tamthīl (paghahalintulad ng kahulugan). Nagkakaila sila para kay Allāh ng ikinaila Niya para sa sarili Niya. Nananahimik sila sa anumang walang naisaad hinggil doon na isang pagkakaila ni isang pagpapatibay. Nagsabi si Allāh (Qur'ān 42:11): {Walang katulad sa Kanya na anuman, at Siya ay ang Madinigin, ang Nakakikita.}

Ang pagpapaganda ng palagay kay Allāh ay walang pag-iwas kasama nito sa paggawa. Nagsabi si Al-Ḥasan Al-Baṣrīy: Tunay na ang mananampalataya ay nagpaganda ng palagay sa Panginoon niya kaya nagpaganda siya ng gawain. Tunay na ang masamang-loob ay nagpasagwa ng palagay sa Panginoon niya kaya nagpasagwa siya ng gawain.

Nagsabi si Imām Al-Qurṭubīy: Sinabi na ang kahulugan ng "Nagpalagay ang lingkod Ko sa Akin'"ay nagpalagay siya ng pagsagot sa sandali ng pagdalangin, nagpalagay siya ng pagtanggap sa sandali ng pagbabalik-loob, nagpalagay siya ng kapatawaran sa sandali ng paghingi ng tawad, at nagpalagay siya ng pagganti sa sandali ng paggawa ng pagsamba kalakip ng mga kundisyon nito dala ng pagkapit sa tapat sa pangako Niya. Dahil doon nararapat sa tao na magsumikap sa pagsasagawa ng kailangan sa kanya habang nakatitiyak na si Allāh ay tatanggap niyon at magpapatawad sa kanya dahil Siya ay nangako niyon at Siya ay hindi sumisira sa pangako. Kung naniwala ang tao o nagpalagay siya na si Allāh ay hindi tatanggap niyon at iyon ay hindi nagpapakinabang sa kanya, ito ang kawalang-pag-asa sa awa ni Allāh, na kabilang sa malalaking kasalanan. Ang sinumang namatay sa gayon ay ipauubaya sa ipinagpalagay niya, gaya ng nasaad sa ilan sa mga pagkakasanaysay ng ḥadīth na nabanggit: {Magpalagay sa Akin ang lingkod Ko ng niloob niya.} Nagsabi siya: "Hinggil naman sa nagpalagay ng kapatawaran kasabay ng pagpupumilit [sa kasalanan], iyon ay ang kapayakan ng pagkamangmang at pagkalinlang."

Ang paghimok sa pagpaparami ng pag-alaala kay Allāh sa sarili mo at sa pamamagitan ng dila mo nang sabayan, sa sarili mo at puso mo, habang nangangamba kay Allāh, nagsasaalaala ng kadakilaan Niya at karapatan Niya, umaasa sa Kanya, dumadakila sa Kanya, umiibig sa Kanya, nagpapaganda sa Kanya ng palagay, nagpapakawagas sa Kanya ng gawain, at bumibigkas sa pamamagitan ng dila ng: "Subḥāna -­llāh, alḥmadu lillāh, lā ilāha illa ­llāh, Allāhu akbar, at lā ḥawla wa lā qūwata illā bi-llāhi (Kaluwalhatian kay Allāh. Ang papuri ay ukol kay Allāh. Walang Diyos kundi si Allāh. Si Allāh ay pinakadakila. Walang kapangyarihan at walang lakas kundi sa pamamagitan ni Allāh)."

Nagsabi Ang Anak ni Abū Jamrah: Kaya ang sinumang umalaala sa Kanya habang ito ay nangangamba sa Kanya, magpapatiwasay Siya rito; o habang namamanglaw, magpapatuwa Siya rito.

Ang dangkal ay ang distansiya sa pagitan ng dulo ng hinlalato hanggang sa dulo ng hinlalaki sa sandali ng pag-unat ng palad. Ang siko ay ang distansiya sa pagitan ng dulo ng hinlalato hanggang sa buto ng kasukasuan ng siko. Ang dipa ay ang kahabaan ng magkabilang braso ng tao, ng magkabilang bisig niya, at ng lapad ng dibdib niya. Iyon ay sukat ng apat na siko.