فوائد الحديث

জিকৰ-আজকাৰৰ ফজীলত বৰ্ণিত হৈছে আৰু ইয়াৰ প্ৰতি উৎসাহিত কৰা হৈছে।

যি বৈঠকত আল্লাহক স্মৰণ কৰা হয় আৰু তেওঁৰ ৰাছুলৰ প্ৰতি দৰূদ পাঠ কৰা হয়, তেনেকুৱা বৈঠকৰ গুৰুত্ব বৰ্ণিত হৈছে। পক্ষান্তৰে যিবোৰ বৈঠকত এইবোৰ কৰা নহয়, তেনেকুৱা বৈঠক সেইসকল লোকৰ কাৰণে কিয়ামতৰ দিনা ক্ষতিৰ কাৰণ হ'ব।

আল্লাহৰ স্মৰণৰ পৰা অমোনোযোগী হোৱাৰ ক্ষেত্ৰত যিটো সতৰ্ক কৰা হৈছে, সেইটো কেৱল বৈঠকৰ ক্ষেত্ৰতে নিৰ্দিষ্ট নহয়, বৰং সকলো ক্ষেত্ৰতে এইটো প্ৰযোজ্য। ইমাম নাৱাৱী ৰাহিমাহুল্লাহে কৈছেঃ যদি কোনোবাই কোনো ঠাইত বহে আৰু তাত আল্লাহক স্মৰণ নকৰাকৈ উঠি আহে এইটোও অপছন্দনীয়।

সিহঁতে কিয়ামতৰ দিনা অনুতপ্ত হ'বঃ হয়তো সিহঁতে নেকী তথা ছোৱাব কম হোৱাৰ কাৰণে অনুতপ্ত হ'ব, কিয়নো সিহঁতে এই সময়ছোৱাত নেক কৰ্মৰ পৰা বিৰত আছিল, নাইবা সিহঁতে এইকাৰণে অনুতপ্ত হ'ব যে, সিহঁতে আল্লাহৰ অবাধ্যতাত ব্যস্ত থকাৰ কাৰণে গুনাহত পতিত হৈ শাস্তিৰ সন্মুখীন হ'ব।

ভাবি চাওকচোন! বৈধ ক্ষেত্ৰত কেৱল অমোনোযোগী হৈ থকাৰ কাৰণে যদি এই সতৰ্কবাণী হয়, তেন্তে হাৰাম বৈঠকৰ পৰিণতি কি হ'ব পাৰে, য'ত গীবত, সমালোচনা আদি কৰা হয়?