رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.

رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.

از عبدالله بن مالک بن بُحَینه رضی الله عنهم روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم هنگام سجده، دست هايش را چنان از پهلو دور می داشت كه سپيدی زير بغل هايش ديده می شد.

[صحیح است] [متفق علیه]

الشرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم چون سجده می کرد بازوها را از پهلوها دور نگه می داشت تا دست ها نیز بهره ی خود از اعتماد و اعتدال در سجده را ببرند؛ و چنان دست ها را باز می کرد که سپیدی زیر بغل هایش آشکار می گشت. و این در صورتی بوده که امام بوده یا به تنهایی نماز می خوانده است، اما این کار برای ماموم یا مقتدی که با انجام آن اطرافیان او اذیت می شوند، جایز نیست.

التصنيفات

منش پيامبر صلى الله عليه و سلم در نماز