إعدادات العرض
„Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, кога клањаше, ги одвојуваше рацете од градите (за време на сеџда), така што се гледаше белината на неговите пазуви.“
„Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, кога клањаше, ги одвојуваше рацете од градите (за време на сеџда), така што се гледаше белината на неговите пазуви.“
Абдулах бин Малик бин Бухејна, Аллах нека е задоволен со него, раскажува: „Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, кога клањаше, ги одвојуваше рацете од градите (за време на сеџда), така што се гледаше белината на неговите пазуви.“
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español فارسی Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी ئۇيغۇرچە Português Kurdî Kiswahili සිංහල دری অসমীয়া ไทย Tiếng Việt አማርኛ Svenska Yorùbá Кыргызча Hausa ગુજરાતી नेपाली Oromoo മലയാളം Română Nederlands Soomaali پښتو తెలుగు Kinyarwanda ಕನ್ನಡ Malagasy Српски Moore ქართული Čeština Magyar Українська Lietuvių Azərbaycan Wolofالشرح
Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, кога правеше сеџда, ги одвојуваше рацете од страните на телото, ширејќи ги како крилја, сè додека не се забележеше бојата на кожата на неговите пазуви. Ова укажува колку ги оддалечувал рацете од телото за време на сеџдата.فوائد الحديث
Препорачлива е оваа положба при сеџда, која подразбира оддалечување на надлактиците од страните.
Доколку некој клања во џемат, а неговото раздвојување ги вознемирува луѓето околу него, тогаш тоа не е пропишано за него.
Одвојувањето на рацете при сеџда носи многу мудрости и користи, како што се: изразување активност и желба за намазот, бидејќи кога сите делови на телото учествуваат во сеџдата, секој дел го добива своето право во ибадетот. Се смета и дека оваа положба е израз на скромност и поголема понизност, овозможувајќи челото и носот подобро да се прилепат за земјата, како и секој дел од телото да има своја посебна улога.