გადმოცემულია, რომ 'ალიმ (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) თქვა: "მე ვიყავი პიროვნება, როცა გავიგონებდი ალლაჰის შუამავლიდან (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) სიტყვას, ალლაჰი მაძლევდა იმით სარგებელს, რასაც ინებებდა რომ მიმეღო სარგებელი, ხოლო როცა საჰაბებიდან რომელიმე რამეს მომიყვებოდა, მე მას დაფიცებას ვთხოვდი, თუ დამიფიცებდა მე მას ვუჯერებდი. ერთხელ აბუ ბაქარმა მომიყვა - აბუ ბაქარი მართალი კაცი იყო - , მან თქვა: გავიგონე ალლაჰის შუამავალი (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ამბობდა: «ნებისმიერი პიროვნება როცა ჩაიდენს ცოდვას, შემდეგ წამოდგება აიღებს აბდესს და ილოცავს, და შემდეგ სთხოვს შენდობას ალლაჰს, ალლაჰი შეუნდობს მას», შემდეგ წაიკითა ეს აიათი: {ხოლო ისინი, რომელთაც ჩაიდინეს სიბილწე(ცოდვა) ან ავნეს საკუთარ თავს, გაიხსენონ ალლაჰი და შესთხოვონ პატიება ცოდვებისათვის} [ალი იმრან: 135].