فوائد الحديث

De waarde van dit gebed en de toewijding eraan zijn een navolging van de profeet (vrede zij met hem).

Het verbod op buitensporigheid en dat degene die buitensporig is, blootstaat aan bestraffing.

Allah de Verhevene kent de mens beter dan hijzelf. Daarom moet hij zijn zaak aan Allah overlaten, omdat hij fouten kan maken terwijl hij het niet weet.

De mens kan ter verantwoording worden geroepen voor zijn lichtzinnigheid, net zoals voor zijn ernst. Daarom moet de mens voorzichtig zijn in zijn grapjes.

Ibn Hajar al-Asqalani zei: Ik heb niet gezien dat du'a met zulke woorden vermeden wordt. Meestal wordt het aan het einde van het gebed gezegd... Hij placht het te zeggen tijdens het nachtgebed en het is ook vastgelegd dat hij het aan het einde van het gebed zei. Er zijn verschillende overleveringen over of hij het vóór of na de taslim (de afsluitende groet) zei, maar beide mogelijkheden worden in de overleveringen genoemd.

Vroeg de profeet (vrede zij met hem) om vergeving omdat hij fouten maakte? Er wordt gezegd dat hij dit uitsprak uit nederigheid en zelfreflectie of als een manier om volmaaktheid na te streven en eerdere zonden te verlaten of als verwijzing naar vergissingen die hij beging vóór zijn profeetschap. Anderen zeggen: vergeving vragen is een daad van aanbidding die verricht moet worden, niet omdat hij vergeving nodig had, maar als een les en onderwijs voor zijn gemeenschap, zodat ze zich niet veilig voelen en het vragen om vergeving verwaarlozen.