الشرح

ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਨੇ ਸਾਬਿਤ ਬਿਨ ਕੈਸ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅੰਹੁ ਨੂੰ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਪਾਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਿਆ। ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਨੇ ਆਖਿਆ: “ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਖ਼ਬਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਅਤੇ ਦੱਸਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਕਿਉਂ ਗੈਰਹਾਜ਼ਰ ਹੈ।” ਉਹ ਉਸ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਵੇਖਿਆ ਕਿ ਸਾਬਿਤ ਘਰ ਵਿਚ ਚੁੱਪ ਚਾਪ, ਅਫ਼ਸੁਰਦਾ ਅਤੇ ਸਿਰ ਝੁਕਾਏ ਬੈਠਾ ਸੀ।ਉਸ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਤੇਰਾ ਕੀ ਮਾਮਲਾ ਹੈ؟” ਸਾਬਿਤ ਨੇ ਆਖਿਆ: “ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬੁਰੇ ਹਾਲ ਦਾ ਡਰ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੈਂ ਨਬੀ ﷺ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਤੋਂ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਕੀਤੀ ਸੀ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਅੱਲਾਹ ਨੇ ਇਹ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਅਮਲਾਂ ਦੇ ਨਾਸ ਹੋਣ ਅਤੇ ਦੋਜ਼ਖ਼ੀ ਹੋਣ ਦੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।” ਫਿਰ ਉਹ ਆਦਮੀ ਨਬੀ ਕਰੀਮ ﷺ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਮਾਮਲਾ ਦੱਸਿਆ। ਤਾਂ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਥਾਬਤ ਕੋਲ ਵਾਪਸ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਖ਼ੁਸ਼ਖਬਰੀ ਦੇਵੇ ਕਿ ਉਹ ਦੋਜ਼ਖੀ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਜੰਨਤੀ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਮੂਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉੱਚੀ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਰਸੂਲ ਅੱਲਾਹ ﷺ ਦਾ ਖਤੀਬ (ਵਾਜ਼ ਕਰਨ ਵਾਲਾ) ਅਤੇ ਅਨਸਾਰਾਂ ਦਾ ਭੀ ਖਤੀਬ ਸੀ।