الشرح

ერთხელ ალლაჰის მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) დაკარგულად მიიჩნია სააბით იბნ ყაისი (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) და იკითხა მის შესახებ. ერთმა ადამიანმა თქვა: "მე გავარკვევ მის ამბავს და გავიგებ, რა არის მისი არყოფნის მიზეზი". ის წავიდა სააბითის მოსაძებნად და მის სახლში იპოვა, მოწყენილი და თავჩაღუნული. მან ჰკითხა: "რა გჭირს?", საააბითმა უთხრა, რომ ცუდ მდგომარეობაში იყო, რადგან მის ხმას შუამავლის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ხმაზე ამაღლებდა ხოლმე. ღმერთმა კი ამ ქმედებაზე გააფრთხილა, რომ ასეთი ადამიანის საქმეები გაბათილდება და რომ ის ცეცხლის ბინადარი იქნებოდა! კაცმა დაბრუნდა მოციქულთან (ალლაჰის ლოცვა და მშვდობა მას) და აუწყა სააბითის მდგომარეობის შესახებ. მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას ) უბრძანა, რომ დაბრუნებულიყო სააბითთან და გაეხარებინა ის იმით, რომ იგი ჯოჯოხეთის ბინადარი არ არის, არამედ სამოთხის მკვიდრია. ეს იმიტომ, რომ მისი ხმა ბუნებრივად იყო მაღალი და ის იყო ალლაჰის შუამავლის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მქადაგებელი და ანსარების მქადაგებელი.