إعدادات العرض
“Gjaku i muslimanit, që dëshmon se vetëm Allahu meriton të adhurohet dhe se unë jam i Dërguari i Tij, është i lejuar vetëm në këto tri raste
“Gjaku i muslimanit, që dëshmon se vetëm Allahu meriton të adhurohet dhe se unë jam i Dërguari i Tij, është i lejuar vetëm në këto tri raste
Ibn Mes'udi (Allahu qoftë i kënaqur me të!) transmeton se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Gjaku i muslimanit, që dëshmon se vetëm Allahu meriton të adhurohet dhe se unë jam i Dërguari i Tij, është i lejuar vetëm në këto tri raste: 1.I martuari lavir; 2. Ai që ka vrarë dikë padrejtësisht; dhe 3. Ai që ka dalë nga feja, që njëherazi është ndarë nga xhemati (bashkësia).”
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी ئۇيغۇرچە Hausa Kurdî Português සිංහල Македонски नेपाली دری Lietuvių پښتو ગુજરાતી ភាសាខ្មែរ Українська Čeština Magyar Српски ქართული ਪੰਜਾਬੀ Kiswahili فارسی ಕನ್ನಡ മലയാളം тоҷикӣ kmr తెలుగుالشرح
Profeti ﷺ në këtë hadith e bëri të qartë se gjaku i muslimanit është i shenjtë (i ndaluar për t’u derdhur), përveç në këto tri raste: I pari: Ai që bie në mëkatin e zinasë, ndërkohë që është martuar me një kontratë të vlefshme (martesore), atëherë lejohet të dënohet me gurëzim deri në vdekje. I dyti: Ai që vret me qëllim, një shpirt të pafajshëm pa të drejtë, vritet sipas kushteve të përcaktuara për këtë rast. I treti: Ai që del nga xhemati (bashkësia e) muslimanëve; qoftë duke braktisur tërë fenë islame, duke bërë riddeh (dezertim), ose duke u ndarë pa bërë dezertim; duke lënë disa pjesë të saj, siç janë rebelët, kusarët dhe kryengritësit e armatosur si havarixhët etj.فوائد الحديث
Ndalohet kryerja e këtyre tri gjërave, dhe ai që e kryen njërën prej tyre e meriton dënimin me vdekje: qoftë për shkak të kufrit (daljes nga feja), ose si masë ndëshkimore nga ana e sheriatit si në rastin e të martuarit lavir dhe vrasësit i cili vret dikë me dashje.
Detyrimi për ta ruajtur nderin të pastër.
Detyrimi për ta respektuar muslimanin dhe se gjaku i tij është i paprekshëm.
Inkurajimi për të qëndruar pranë xhematit të muslimanëve dhe për të mos u larguar nga ata.
Mënyra e bukur e mësimdhënies nga ana e Profetit ﷺ, ku fjalët e tij ndonjëherë paraqiten me klasifikime; sepse klasifikimet i përmbledhin çështjet dhe i sistemojnë, dhe është më e lehtë për ti mbajtur mend.
Allahu i ka ligjësuar ndëshkimet penale (ar. hudud) për të penguar keqbërësit dhe për të mbrojtur shoqërinë nga krimet dhe dëmet.
Zbatimi i këtyre ndëshkimeve penale është përgjegjësi ekskluzive e sundimtarit.
Shkaqet e dënimit me vdekje janë më shumë se tre, por ato nuk dalin jashtë tyre. Ibnul Arabi Malikiu ka thënë: “Ato në asnjë rast nuk dalin jashtë këtyre të triave, sepse kush bën magji ose fyen ndonjë pejgamber të Allahut, ka bërë kufër, dhe kështu hyn në kategorinë e atij që e ka lënë fenë.”