برای زنی كه به الله و روز قيامت ايمان دارد، جايز نيست مسير يك شبانه روز راه را بدون مَحرَم سفر کند.

برای زنی كه به الله و روز قيامت ايمان دارد، جايز نيست مسير يك شبانه روز راه را بدون مَحرَم سفر کند.

از ابوهريره رضی الله عنه روايت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «لا يَحِلُّ لامْرَأَةٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَنْ تُسَافِرَ مَسِيرَةَ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ لَيْسَ مَعَهَا حُرْمَةٌ»: «برای زنی كه به الله و روز قيامت ايمان دارد، جايز نيست مسير يك شبانه روز راه را بدون مَحرَم سفر کند». و در روایتی آمده است: «لا تُسافر مَسِيرَةَ يومٍ إلا مع ذي مَحْرَم»: «چنین زنی مسافت یک روز راه را جز با همراهی محرمش مسافرت نمی کند».

[صحیح است] [متفق علیه]

الشرح

زن محل شهوت و طمع می باشد و ضعف و ناتوانی و نقص عقلی او می تواند منجر به عدم کنترل نفس وی گردد؛ از همین جهت، لازم و ضروری است که شوهرش یا یکی از محارم وی با او همراه باشد تا عزت و آبرو و کرامت زن حفظ گردد و از هرگونه تعدی و تجاوزی مصون بماند. به همین دلیل شرط است که محرم وی عاقل و بالغ باشد تا مقصود از همراهی وی محقق شده و همراهی وی معنی پیدا کند. و شارع زن را به ایمان وی به الله و روز قیامت سوگند داده که اگر حافظ و مراقب این ایمان است و به مقتضیات آن عمل می کند، جز با محرم سفر نکند.

التصنيفات

آداب و احكام سفر, واجبات عمره