إعدادات العرض
خداوند از ميان دوزخيان، به كسی كه كمترين عذاب نصيبش می شود، می گويد: اگر تمام آنچه روی زمين است، از تو می بود، برای نجات خود می دادی؟ می گويد: بله. الله متعال می فرمايد:…
خداوند از ميان دوزخيان، به كسی كه كمترين عذاب نصيبش می شود، می گويد: اگر تمام آنچه روی زمين است، از تو می بود، برای نجات خود می دادی؟ می گويد: بله. الله متعال می فرمايد: هنگامی كه تو در صلب آدم بودی، من كمتر از اين را از تو خواستم اینكه كسی را با من شريک نسازی، ولی تو نپذيرفتی و شرک ورزيدی.
از انس بن مالک رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «إِنَّ اللَّهَ يَقُولُ لاهْوَنِ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا: لَوْ أَنَّ لَكَ مَا فِي الارْضِ مِنْ شَيْءٍ كُنْتَ تَفْتَدِي بِهِ؟ قَالَ: نَعَمْ. قَالَ: فَقَدْ سَأَلْتُكَ مَا هُوَ أَهْوَنُ مِنْ هَذَا وَأَنْتَ فِي صُلْبِ آدَمَ؛ أَنْ لا تُشْرِكَ بِي، فَأَبَيْتَ إِلا الشِّرْكَ»: «خداوند از ميان دوزخيان، به كسی كه كمترين عذاب نصيبش می شود، می گويد: اگر تمام آنچه روی زمين است، از تو می بود، برای نجات خود می دادی؟ می گويد: بله. الله متعال می فرمايد: هنگامی كه تو در صلب آدم بودی، من كمتر از اين را از تو خواستم اینكه كسی را با من شريک نسازی، ولی تو نپذيرفتی و شرک ورزيدی».
[صحیح است] [متفق علیه]
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी Tiếng Việt Hausa Kurdî Português සිංහල অসমীয়া Kiswahili አማርኛ ગુજરાતી Nederlands پښتو नेपाली ไทย മലയാളം Кыргызча Română Malagasy Svenskaالشرح
الله متعال در قیامت به کسی از اهل آتش که کمترین عذاب را می چشد، می فرماید: اگر تو صاحب تمام زمین بودی، آیا حاضر بودی همه آنها را بدهی تا فقط از این عذاب رها شده و نجات پیدا کنی؟ می گوید: بله. الله متعال می فرماید: من در دنیا، آنگاه که در کمر پدرت بودی، از تو چیزی خواستم که بسیار آسان تر از این بود؛ من از تو پیمان گرفتم که چیزی را با من شریک نکنی، اما تو امتناع نموده و به من شرک ورزیدی. الله متعال می فرماید: «وَإِذْ أَخَذَ رَبُّكَ مِن بَنِي آدَمَ مِن ظُهُورِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَى أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَبِّكُمْ قَالُواْ بَلَى شَهِدْنَا أَن تَقُولُواْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَذَا غَافِلِينَ» [اعراف: 172] «و [یاد کن از] هنگامی که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، نسل شان را برگرفت و آنان را بر خودشان گواه گرفت [و فرمود:] آیا من پروردگار شما نیستم؟ آنان گفتند: آری؛ [بر این حقیقت] گواهی می دهیم. [الله فرمود: از شما اقرار گرفتم] تا مبادا روز قیامت بگویید که ما قطعاً از این [امر] بی خبر بودیم».التصنيفات
توحيد الوهيت