الشرح

მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) განმარტა ქონების სახეები და სასჯელი მათთვის, ვინც არ იხდის ქონებიდან ზაქათს განკითხვის დღეს. ამ ქონების სახეები მოიცავს: პირველი: ოქრო, ვერცხლი და მათი ეკვივალენტები, როგორიცაა ფული და სავაჭრო საქონელი, რომლებზეც ზაქათის გადახდა სავალდებულოა. თუ ზაქათი არ იქნა გადახდილი, განკითხვის დღეს ეს ქონება გადნება და გადაკეთდება ფირფიტებად, რომლებიც ჯოჯოხეთის ცეცხლში გაცხელდება. ამ ქონების მფლობელი დაისჯება: მისი გვერდები, შუბლი და ზურგი ამ გახურებული ფირფიტებით დაიწვება. როდესაც ფირფიტები გაცივდება, ისინი კვლავ გაცხელდება, და ეს გაგრძელდება მთელი განკითხვის დღის განმავლობაში, რომლის ხანგრძლივობაც ორმოცდაათი ათასი წელია, სანამ ალლაჰი არ გამოიტანს განაჩენს მის ბედზე: შევა ის სამოთხეში თუ ჯოჯოხეთში. მეორე: აქლემების მფლობელები, რომლებიც არ იხდიან სავალდებულო ზაქათს და არ ასრულებენ მათ უფლებებს, მათ შორის, გაჭირვებულებისთვის მათი მოწველის შესაძლებლობას. განკითხვის დღეს ეს აქლემები წარმოდგენილი იქნება საუკეთესო მდგომარეობასა და ყველაზე დიდი რაოდენობით. მათი მფლობელი გადაგდებული იქნება ვრცელ ველზე, სადაც ეს აქლემები ფეხებით გადავლენ მას და დაკბენენ კბილებით. როგორც კი ბოლო აქლემი გაივლის მასზე, პირველი დაბრუნდება, და ეს განმეორდება მთელი განკითხვის დღის განმავლობაში, რომლის ხანგრძლივობაც ორმოცდაათი ათასი წელია, სანამ ალლაჰი არ გამოიტანს განაჩენს მის ბედზე: შევა ის სამოთხეში თუ ჯოჯოხეთში. მესამე: ძროხებისა და ცხვრების (მათ შორის, ბატკნების ან თხების) მფლობელი, რომელიც არ იხდის სავალდებულო ზაქათს. განკითხვის დღეს ეს ცხოველები წარმოდგენილი იქნებიან სრულ რაოდენობაში, არ დაკარგავენ არცერთ თავს. მათი მფლობელი გადაგდებული იქნება ვრცელ და სწორ მიწაზე, და მასთან მიიყვანენ უნაკლო ცხოველებს: არც გატეხილი რქებით, არც ურქო და არც დაზიანებული რქებით — ყველა იქნება სრულყოფილ მდგომარეობაში. ეს ცხოველები ბოჭავენ მას რქებით და თელავენ ჩლიქებით. როგორც კი ბოლო ცხოველი გაივლის მასზე, პირველი დაბრუნდება, და ეს სასჯელის ციკლი გაგრძელდება დაუსრულებლად. და ეს სასჯელი გაგრძელდება მთელი განკითხვის დღის განმავლობაში, რომლის ხანგრძლივობაც ორმოცდაათი ათასი წელია, სანამ ალლაჰი არ განიკითხავს ადამიანებს შორის. მხოლოდ ამის შემდეგ გადაწყდება, იქნება ეს ადამიანი სამოთხის თუ ჯოჯოხეთის ბინადართა შორის. მეოთხე: ცხენების მფლობელები, რომლებიც სამ კატეგორიად იყოფიან: პირველი კატეგორია: ისინი, ვისთვისაც ცხენები გახდებიან ცოდვის მიზეზი. ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც ინახავენ ცხენებს გამოსაჩენად, სიამაყისთვის და მუსლიმების წინააღმდეგ ომის საწარმოებლად. მეორე კატეგორია: ისინი, ვისთვისაც ცხენები გახდებიან დაცვა (და ფარი). ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც ინახავენ ცხენებს ალლაჰის გზაზე ჯიჰადში მონაწილეობისათვის, უვლიან მათ, უზრუნველყოფენ საკვებითა და ყველა საჭირო საშუალებით, მათ შორის მამრობითი ცხენების მიყვანით გამრავლებისთვის. მესამე კატეგორია: ისინი, ვისთვისაც ცხენები გახდებიან ჯილდოს წყარო. ესენი არიან ადამიანები, რომლებიც ინახავენ ცხენებს ალლაჰის გზაზე ჯიჰადისათვის მუსლიმების დასაცავად. თუ ეს ცხენები საძოვრებზე ძოვენ და ბალახს ჭამენ, ყოველი ბალახის ღერისთვის, რომელსაც ისინი შეჭამენ, მათ მფლობელს ჩაეწერება ჯილდო. მათი ჩლიქებით დატოვებული ყოველი ნაფეხურისთვის და მათი განავლისთვისაც კი ჯილდო მიეწერება. თუნდაც მათმა მფლობელმა შემთხვევით გაიაროს მდინარესთან და ცხენებმა წყალი დალიონ ისე, რომ მას მათი დაწყურება განზრახული არ ჰქონდეს, ყოველი ყლუპი წყლისთვის მას მიეწერება ჯილდო. შემდეგ მოციქულს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) ჰკითხეს ვირებზე: „არიან თუ არა ისინი იგივე, როგორც ცხენები?“ მოციქულმა (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) უპასუხა, რომ ვირებთან დაკავშირებით სპეციალური დადგენილება არ ყოფილა გარდმვლენილი, გარდა ამ უნივერსალური აიათისა, რომელიც ვრცელდება ყველა სახის ქმედებაზე — როგორც კეთილზე, ასევე ცოდვილზე. ეს არის ყოვლისშემძლე ალლაჰის სიტყვები: «და ის, ვინც იოტისოდენა სიკეთე მაინც ჰქმნა, იხილავს იმას (ჯილდოს მიიღებს)! და ისიც, ვინც იოტისოდენა ავი ჰქმნა, იხილავს იმას (სამაგიერო მიეზღვება)!» (სურა „აზ-ზალზალა“, აიათები 7-8). ვინც ვირებს გამოიყენებს სიკეთისა და ალლაჰის მორჩილებისთვის, მიიღებს ამის ჯილდოს. ხოლო ვინც ცოდვას ჩაიდენს მათი მფლობელობის მეშვეობით, დაისჯება. ეს წესი ვრცელდება ყველა ქმედებაზე.